Assedium

[Memorius]

Assedium - Fighting For The Flame (2008)

Tracklista:

1. Winter Is Coming 04:43

2. The Flame 04:27

3. Ivanhoe - The Knight Errant 07:40

4. Primal Rage 05:10

5. White Goddess 04:58

6. Desecration 04:51

7. Romanitas 05:42

8. Achaean Glory 06:20

9. Osiris 05:13

10. Where Seawolves Dare 09:13

Rok wydania: 2008

Gatunek: Epic Heavy Metal/Power Metal

Kraj: Włochy

Skład zespołu:

Luca 'Fils' Cicero - śpiew

Francesco 'Chicco' Tortora - gitara

Guido 'Barbaresque' Tiberi - gitara

Duccio 'Drake' Tampucci - bas

Daniele 'Damien' Caldara - perkusja

W maju 2008 ASSEDIUM nakładem My Graveyard Productions zaprezentował swój drugi album "Fighting For The Flame".

Zasadniczo w stylu się tu nic nie zmieniło, choć tym razem odniesień do amerykańskiej sceny USPM jest więcej i są to odniesienia zrobione lepiej. Otwierający ten album Winter Is Coming w tej właśnie kategorii oparty jest na solidnych riffach, określonej dawce epiki i niezłej, ale tylko niezłej melodii i uwagę przykuwają najbardziej pojawiające się tu ozdobniki gitarowe i przejścia. Znacznie lepszy jest dynamiczny, surowy i pełen gęstej perkusji oraz udanych wysokich wokali The Flame. Zdecydowanie rozkręcają się w tej stylistyce w porywającym Primal Rage w najlepszej tradycji USPM z lat 80tych. Surowe, ostre gitary stanowią tu ozdobę, a klasyczne wysokie zaśpiewy Cicero są doskonałe technicznie. Do tej grupy można także zaliczyć bardziej epicki Achaean Glory, trochę w stylu EXXPLORER, z krzyczanymi chórkami, średnio szybkim tempem i apokaliptycznym, przechodzącym w łagodne, solo gitarowym. Taka klasyczna surowa amerykańska epika rycerska, typowa dla power metalu z USA.
Pozostałe kompozycje są w bardziej epic heavy stylu, przy czym Osiris mocno nawiązuje do stylu CIRITH UNGOL, choć jest to zdecydowanie bardziej ugładzone. Gdzieś w tych obszarach lokuje się także rozbudowany Ivanhoe - The Knight Errant, pełen patosu w stylu amerykańskim, miejscami łagodnego jak WARLORD, miejscami bardziej surowego w stylu MANILLA ROAD. Bardzo ładna jest część instrumentalna, pełna epickiego patosu oddanego przez gitary i zgrabnie przechodzą tu do części szybkiej, niemal brutalnej w bojowym stylu. W stylu ostrzejszych i epicko surowych kompozycji Marka Sheltona, zrobiony został Desecration z potężnymi power metalowymi wybrzmiewaniami gitar i gang chórkami. W tej dynamicznej kompozycji dzieje się sporo, jest to także popis perkusyjny Caldara, który zresztą jest na tym albumie ogólnie doskonały. Na płycie znalazła się także bardziej klasyczna heavy metalowa kompozycja nieco zbliżona do tego w latach 80tych, co grał chociażby ARMORED SAINT, w jakiś sposób refleksyjna, ale odległa od epickości. Godna uznania jest druga, szybsza część tego utworu. Najbardziej epicki w tradycyjnym stylu DOOMSWORD czy HOLY MARTYR  jest Romanitas i szczególnie udana jest druga podniosła część tego utworu, z długim solem heroicznym.
Całość zamyka epicki kolos Where Seawolves Dare. Jest to zapewne najlepsza kompozycja, jaką stworzył ASSEDIUM. Dbałość o szczegóły jest tu ogromna, poczynając od szumu morza, poprzez oniryczne partie wokalne Cicero z towarzyszeniem gitar akustycznych, aż po monumentalne rozwinięcie pełne epickiego patosu i naprzemiennych solówek gitarowych, zrobionych tu absolutnie fantastycznie. Esencja epickiego heavy metalu na najwyższym poziomie!

Brzmieniowo ASSEDIUM stara się oddać klimat metalu (przede wszystkim amerykańskiego) z lat 80tych i sound jest umiarkowanie surowy, a zarazem pozbawiony tych wszystkich niedoskonałości produkcyjnych tamtych czasów, co słychać chociażby w wybornym brzmieniu gitary akustycznej, czy czytelności obu gitar w power metalowych natarciach. Drugi album ASSEDIUM jest zdecydowanie lepszy od pierwszego, jest dojrzalszy, bardziej stylistycznie spójny i lepiej zagrany. Jest to jednak także album ostatni. W roku 2009 Guido Tiberi grupę rozwiązał i skoncentrował się na rozwoju swojego drugiego zespołu HYBORIAN STEEL, nawiązując współpracę z muzykami amerykańskimi.

ocena: 8,4/10

new 23.09.2019