Blitzkrieg

[Memorius]

Blitzkrieg - Ten (1996)

Tracklista:

1. Cavo d'Oro 02:08

2. Fighting All the Way to the Top 03:39

3. Buried Alive 02:40

4. The Sentinel 05:43

5. The Power of the King 03:54

6. Night Howl 03:30

7. I'm Not Insane 05:26

8. Court in the Act 04:07

9. Blitzkrieg '96 03:06
10. Nocturnal Vision 05:38

Rok wydania: 1996

Gatunek: heavy metal

Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:

Brian Ross -śpiew

Tony J. Liddle - gitara
Phil Millar- gitara

Steve Ireland - gitara basowa

Paul White - perkusja

Następca "Unholy Trinity" przygotowany został w zupełnie innym składzie niż tamta płyta, która ukazała się już po krótkotrwałym rozwiązaniu zespołu. Reaktywowany już w 1996 BLITZKRIEG nagrał pospiesznie kolejny album dla Neat i LP ten ukazuje pewne fascynacje grupy thrashem i power metalem, przez co różni się on od poprzednich nieco mniejszą dawką typowego brytyjskiego grania heavy metalu. Jedyny obok Rossa członek poprzedniego składu Tony J.Liddle ma teraz wsparcie drugiego gitarzysty Millara i album wypełniają kompozycje znacznie bardziej dynamiczne niż te z roku 1995, no i zagrane z większą werwą.

Zwarty heavy/power/thrashowy Fighting All the Way to the Top, ma co prawda pewną dozę stylistyki NWOBHM, ale głównie za sprawą wokalu Rossa. Perkusja jest typowo thrashowa, podobnie jak chórki, krzyczane i skandowane, w manierze thrashowej z USA. Na power metalowym fundamencie zbudowany jest szybki Nocturnal Vision i zaskakuje tu nieco hard rockowy w gruncie rzeczy refren. Partia instrumentalna w tej kompozycji jest niestety wyjątkowo słaba.
Szukając czegoś bliskiego muzyki z debiutu można odnaleźć soczysty, surowy i melodyjny Buried Alive i ta kompozycja się tu wyróżnia, mimo że jest bardzo krótka. Drugą taką kompozycją jest momentami świetny The Sentinel, ale gdy pojawiają się solowe "ozdobniki" gitarowe, to włos jeży się na głowie i czar pryska. Nieźle brzmi The Power of the King, ale epickość można tu było uzyskać większą przez mniej nerwowe i rwane rozgrywanie tego wszystkiego.
Night Howl to taki ostrożnie zagrany brytyjski heavy metal o dobrej melodii, ale tu grupa z niczym się nie wychyla i nie wysila, grając klasyczne i rozpoznawalne dla swojego stylu riffy w średnim tempie. Za to niezbyt ciekawie rozpoczynający się I'm Not Insane zyskuje zdecydowanie z każdą chwilą i ma doskonałą melodię w zwrotkach. Taki atrakcyjny w melodii typowy BLITZKRIEG z partią o charakterze narracyjnym.
Na płycie znalazły się dwie kompozycje pochodzące z wcześniejszego okresu, a dokładniej z poprzedniej dekady. Grupa umieściła na tym LP nową wersję słynnego Blitzkrieg i jest wersja bardzo przeciętna, jeśli porównać ją z oryginalną - tak jakoś odegrana pospiesznie i nieco bezdusznie. Drugi utwór to Court in the Act, przewidziany początkowo na debiutancki LP SATAN o tym samym tytule, ale ostatecznie odrzucony. Chyba słusznie, bo to w zasadzie rockowa kompozycja typu radiowego, bardzo prosta i zupełnie niepasująca do tego co SATAN zagrał na tamtej płycie. Tu także jest to raczej ciekawostka bonusowa i wypełniacz niż pełnoprawny składnik tej płyty.

Perkusja White'a jest nieco chaotyczna i chwilami bardzo prymitywna, sola gitarowe nie zawsze trafione, za to Brian Ros śpiewa kapitalnie i to także wysokie ekstatyczne partie, które chyba nigdy mu tak dobrze nie wychodziły. Bardzo dobrze zagrał Steve Ireland i kilka jego pochodów basowych jest tu fenomenalnych. Słychać go bardzo dobrze, zresztą jak i wszystkich pozostałych instrumentalistów i jedynie może do blach można określone zastrzeżenia. Ogólnie dosyć surowa, ale dobrze zrealizowana pod względem soundu produkcja.
Jest to, mimo pewnych ogólnych zastrzeżeń, dobra płyta BLITZKRIEG, często jednak pomijana milczeniem. Tak się zresztą stało i po jej wydaniu, w rezultacie czego wszyscy członkowie zespołu, poza Brianem Rossem, niebawem BLITZKRIEG opuścili.
Wokalista musiał do nagrania kolejnej płyty i realizacji zobowiązań koncertowych zebrać zupełnie nowy skład.


ocena: 7/10

new 21.02.2019