Cathedral

[Memorius]

Cathedral - Supernatural Birth Machine (1996)



Trackilista:
1. Cybertron 71 / Eternal Countdown 01:18
2. Urko's Conquest 04:02
3. Stained Glass Horizon 05:29
4. Cyclops Revolution 07:07
5. Birth Machine 2000 08:59
6. Nightmare Castle 06:31
7. Fireball Demon 04:12
8. Phaser Quest 03:42
9. Suicide Asteroid 04:13
10. Dragon Ryder 13 05:52
11. Magnetic Hole 06:32

Rok wydania: 1996
Gatunek: Heavy/Doom Metal
Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:
Lee Dorrian - śpiew
Garry Jennings - gitara, instrumenty klawiszowe
Leo Smee - bas
Brian Dixon - perkusja

Połowa lat 90-tych to okres największej popularności CATHEDRAL Lee Doriana, czas stabilizacji składu i dużej aktywności nagraniowej.
W rok po "The Carnival Bizarre" pojawia się kolejna płyta wydana przez Earache Records w listopadzie, której towarzyszyły przepychanki związane z okładką, której nie zaakceptowano w USA i w tym kraju album ukazał się z inną, przedstawiającą postacie muzyków. Specyficzne okładki, specyficzne teksty - to CATHEDRAL od początku istnienia.

Ta płyta jest kontynuacją stylu obranego na LP poprzedzającym, gdzie grupa pokazuje unowocześnioną wersję muzyki BLACK SABBATH lat 70-tych, jednak można wyraźnie dostrzec tu i inną tendencję. Nastąpił nawrót do "The Etheral Mirror" w sposobie prezentacji tej muzyki.
Znów bardziej to rockowe, rytmiczne wyładowane ciężkimi riffami z zaznaczeniem tego, co można określić jako stonerowe podejście. Jennings gra więcej solówek, przy czym mniej stanowiących kopię tych Iommiego, a bardziej indywidualnych w wyrazie. "Urko's Conquest" to przykład na to już na początku, a choć "Stained Glass Horizon" oparty jest na sabbathowskim riffie, to refren dobrany został już inaczej. Z pewnością dla podkreślenia przywiązania do tradycji BLACK SABBATH dwu częściowy fragment instrumentalny jest tu bezpośrednim przeniesieniem muzyki BLACK SABBATH do tej kompozycji. Jeśli potraktować większość nagrań z tego LP jako powrót do stylu z 1993, to te nagrania są słabsze. Melodie nie są tak atrakcyjne i zatraciły gdzieś ten element swobody. "Cyclops Revolution" broni się jeszcze klimatyczną częścią instrumentalną, ale "Nightmare Castle" czy zwłaszcza "Fireball Demon" nie są udane. Najdłuższy i centralnie umieszczony "Birth Machine 2000" w tej zamyślonej formule, faktycznej deklamacji zamiast śpiewu i basem istotnym dla pierwszego planu jest ciekawy, ale w pewnym momencie powstaje wrażenie nadmiernie uporczywego powtarzania prostych, użytych motywów i rozwlekłości.
Druga część albumu zawiera utwory nieco krótsze i bardziej zwarte w charakterystycznej dla CATHEDRAL w rytmice i rockowym feelingiem jak "Suicide Asteroid", ale i wolniejszy, bardziej przypominający utwory BLACK SABBATH "Magnetic Hole". Takie mimo wszystko toporne są te utwory i na tym tle zdecydowanie najlepiej wypada łagodnie rozbujany "Phaser Quest" ze znakomitymi partiami basu i gitarowymi ozdobnikami. Praktycznie nie ustępuje mu "Dragon Ryder 13", najbardziej monumentalny, pełen zwalistych riffów i dramatyzmu w futurystycznej oprawie.

Ten album jest słabszy niż poprzednie. Surowsze, ostrzejsze brzmienie z głośniejszą perkusją czasem drażni prymitywizmem i niestety Dorrian śpiewa gorzej. Wokal Dorriana nigdy nie był ani czysty, ani tym bardziej operowy, jednak tym razem zatracił gdzieś zdolność generowania nim melodii i tych pół deklamacji jest zbyt dużo. Brak tego bardziej ułożonego śpiewu z poprzedniej płyty, a słabsze niż na "The Ethereal Mirror" melodie, szczególnie w zwrotkach, dodatkowo to uwypuklają.
Album nierówny i trochę zbyt chropowaty. Jako podsumowanie doświadczeń pierwszego okresu działalności zespołu wypada tylko lepiej niż dobrze.

Ocena: 7.6/10

7.05.2009