Custard

[Memorius]

Custard - A Realm of Tales  (2017)

tracklista:

1.Icy Stare 01:22

2.Queen of Snow 04:42

3.The Pied Piper 05:23

4.Arabian Nights 05:22

5.Snow White 05:03

6.Snow Away 00:32

7.The Little Match Girl 06:09
8.Daughter of the Sea 05:18

9.Witch Hunter 03:56

10.Sign of Evil 05:52
11Bluebeard 05:44
12.Forged in Fantasy 06:09

rok wydania: 2017

gatunek: power metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Oliver Strasser- śpiew

Stefan Klempnauer - gitara

Carsten Reichart- gitara

Markus Berghammer - bas

Chris Klapper - perkusja

Choć płyta "Infested By Anger" z roku 2012 była dobra, to jednak jakoś CUSTARD nie zdołał nią odzyskać dawnej popularności. Na jakiś czas o grupie ucichło i dopiero w 2017 przypomniała o sobie nowym LP "A Realm Of Tales", wydanym przez Pure Steel Records  w maju. W jej nagraniu wziął udział nowy gitarzysta Stefan Klempnauer (także FAIRYTALE).

Grupa pozostała wierna swojemu stylowi i po raz kolejny zaprezentowała melodyjny power metal w odmianie heroic fantasy. Kanwą tych kompozycji są znane baśnie i bajki z całego świata. Po raz kolejny także te kompozycje są dobre, zagrane z dużą biegłością doświadczonych muzyków i bardzo dobrym wokalem Strassera. Utwory pozbawione są prymitywnej wesołkowatości i power metalowej naiwności, jaką cechuje ostatnio sporo płyt z Niemiec w tym gatunku. Jest także niezła dawka chwilami lekko mrocznego klimatu i dobra narracja w budowaniu tych fantasy opowieści. Jednak CUSTARD ma od lat ten sam problem. To wszystko nie jest specjalnie chwytliwe i w pamięć zapada mało, nawet gdy w udany sposób wykorzystują elementy średniowiecznego folka i rycerskiej krużgankowej nuty, jak w The Pied Piper, czy orientalne motywy w Arabian Nights, który ostatecznie zostaje zapamiętany (mgliście) jako typowy dosyć mocny numer power metalowy w manierze niemieckiej i tylko. Pewnym plusem jest zróżnicowanie tych utworów w obrębie gatunku, bo jest także i power metalowa galopada w opcji speed w Snow White, szkoda jednak, że refren jest tu aż tak bardzo trywialny. Jest także smutek w łagodnym songu The Little Match Girl i chyba po raz pierwszy w historii metalu utrwalił w muzycznej formie chyba najbardziej tragiczną postać z panteonu Andersena. Ładny, wyważony nastrojowy refren, świetne tło i dopasowane do klimatu solo gitarowe. Także przyspieszenie w części drugiej ma swoją dramaturgię i to chyba najlepszy fragment na całej płycie. Natomiast Daughter of the Sea nie jest zbyt udany i tak się tu słucha bardziej CRYSTALLION niż CUSTARD.
Wyróżnia się pozytywnie Witch Hunter, twardszy i mocniej zagrany niż pozostałe numery, przypominający nowsze kompozycje BRAINSTORM z bardzo ciekawym solo, które jest tu niespodzianką. Z kolei Sign of Evil ma jeden z najlepszych refrenów na tym albumie. Ogólnie mocniejsza jest ta druga połowa i zagrane tu utwory mają większą siłę oddziaływania poza Bluebeard, który jest stylistycznie rozmyty, choć zawiera w sobie interesujące pierwiastki stylu brytyjskiego.
Niefortunne jest zakończenie w postaci Forged in Fantasy, gdzie ta melodia już jest przez grupy niemieckie nadmiernie wyeksploatowana, a refren fatalny. Trochę to psuje odbiór całości w podsumowaniu.

Zdecydowanie należy zwrócić uwagę na bardzo dobrą współpracę gitarzystów i wokalne zaangażowanie Olivera Strassera. No i cichy bohater Christian Klapper, lider od zawsze i zawsze wierny CUSTARD gra na perkusji jak zwykle znakomicie.
Jest to także zapewne najlepiej zrealizowany album CUSTARD, z dużą głębią, ze sporą mocą dosyć miękkich gitar i słucha się tego z dużą przyjemnością. Mix i mastering wykonał Athanasios Karapanos, związany ze sceną folk metalową i power metalem greckim, także jako muzyk.
Sam pomysł na płytę znakomity, wykonanie bardzo dobre, ale w sumie to jednak tylko kolejna dobra płyta CUSTARD, która nie porywa.


ocena: 7,5/10

new 26.08.2019