Dedication

[Memorius]

Dedication - The Enemy Within (2007)

Tracklista:

1. Thunder and Lightning 03:55

2. Walk into the Fire 04:47

3. Use Your Mind 05:16
4. Waiting 05:03

5. In Search for the Truth 04:55

6. Evil Eyes 04:33

7. No Way Out 05:25

8. Heavenly Divine 05:05

9. Salvation 04:36

10. Much Too Late 03:39

Rok wydania: 2007

Gatunek: melodic heavy metal/ modern alternative

Kraj: Szwecja

Skład zespołu:

Patrik Nyström - śpiew, gitara

Frank Inered - gitara

Peter Axelsson - gitara basowa

John Pååg - perkusja

Przygotowując LP "The Enemy Within" ekipa DEDICATION wzięła się trochę w garść i przede wszystkim ujednoliciła repertuar do melodyjnego heavy metalu z elementami power, o mocnym soczystym głębokim brzmieniu.  Album ukazał się w listopadzie 2007 (Sleaszy Rider Records) w Grecji.

Grupa dobrze wykorzystała spore w końcu umiejętności wokalne Patrika Nyströma, który przejął obowiązki Englunda po jego odejściu, jak i swoją zdolność do tworzenia prostych, nasyconych gitarami i nieskomplikowanymi melodiami kompozycji. Trudno może uznać za jakoś specjalnie atrakcyjne takie numery jak Use Your Mind, Waiting Jednak jest to sporo wartościowego melodyjnego heavy metalu zwłaszcza w chwytliwych refrenach zadziornych kompozycji Thunder and Lightning czy Walk into the Fire chyba najlepszego na całym albumie i doprawdy z fantastycznym pod względem melodii refrenem. Jak to buja! Coś w tym jest z tej powalającej przebojowości dzieciaków ze STURM UND DRANG albo z wydanego w roku następnym debiutu "Walentynek" czyli BULLET FOR MY VALENTINE. Z Anglikami ma także sporo wspólnego potoczysty Evil Eyes, natomiast z typowym melodic power dynamiczne i zgrabnie zagrane riffy w szybkich fragmentach No Way Out, kompozycji trochę bardziej smutnej i dramatyczniejszej od pozostałych. Pełna uroku jest kompozycja Heavenly Divine, takiego radiowego i naiwnego rock metalowego uroku, dowodzącego szczerości intencji. Bardzo to ładne i zero w tym tandety. No, i to solo!
Nieco bardziej skomplikowane formy melodyjnego grania w In Search for the Truth czy w Salvation oraz Much Too Late mają interesujący, jakby alternatywny charakter i gdyby spojrzeć na ten album globalnie, to jest on w jakimś tam stopniu wyrażeniem bardziej modern grania melodyjnego heavy. Także w sposobie realizacji dźwięku, bo to mocny głęboki sound gitar, mocny bas i wyrazista perkusja, ale zarazem ma się wrażenie modern sterylności.

Ten na w pół amatorski zespół dysponował zbyt małymi środkami i możliwościami, by ze swoją muzyką stanąć w szranki z takimi światowymi potworami podobnego grania jak Walentynki czy nawet SPARZANZA . Niczego już więcej nie nagrali, ale zachowany materiał ikonograficzny wskazuje, że publiczność świetnie się bawiła na ich koncertach. Grupa została rozwiązana w roku 2012, a jej członkowie już się w innych formacjach nie pojawili.

ocena 8/10

new 1.07.2019