Forsaken

[Memorius]

Forsaken - Dominaeon (2005)



Tracklista:
1. The Abscondant God (Intro) 01:44 
2. Dominaeon 06:31
3. Paradigm Of Chaos 01:49
4. Obsidian Dreams 07:45
5. The Celestial Alchemist 04:00
6. Daylight Dies 07:42
7. Blood Of The Sun (Instrumental) 01:46
8. Kenosis 06:22
9. Wretched Of The Earth 06:39
10. Resurgam 09:18

Rok wydania: 2005
Gatunek: Epic doom metal
Kraj: Malta

skład zespołu:
Leo Stivala - śpiew 
Sean Vukovic - gitara
Albert Bell - bas
Simeon Gatt - perkusja

Niestety w roku 2004 zespół opuścił klawiszowiec Mario Ellul i kolejny album wydany 1 listopada przez Golden Lake Productions czyli "Dominaeon", został już pozbawiony klawiszowej oprawy, jaka urzekała na płycie poprzedniej.

Jak to wpłynęło na samą muzykę zespołu? Otwarcie w postaci "The Abscondant God" to efekty elektroniczne w wykonaniu producenta albumu Davida Vella, potężna perkusja, tym razem wręcz zabójczo głośna i w końcu gitara stanowiąca pomost do "Dominaeon".
Więcej heavy metalu, więcej mocy i ciężaru, jednak sama idea doomu pozostaje, bo epickie zwolnienia i rozbudowane solo Vukovica nie postawia co do tego wątpliwości. Paradigm Of Chaos to kolejny klimatyczny, nieco dziwaczny łącznik do Obsidian Dreams obruszającego na słuchacza lawinę mrocznych, superciężkich riffów pełnych zimnego dramatyzmu, ale i mocno inspirowanych CANDLEMASS. Ciekawy jest sposób naprzemiennego grania przez Vukovica i śpiewu Stivala na tle delikatnego instrumentarium, ale gdy potem schodzą się razem, efekt jest jeszcze bardziej niesamowity. Brutalny, posępny FORSAKEN na pograniczu doom/death z elementami gothic, który tu tworzy udział chóru. Krótszy, znacznie lżejszy The Celestial Alchemist to niemal melodeklamacja na tle spokojnej powtarzającej ten sam motyw gitary i z udziałem chóru co tworzy średniowieczny klimat tego utworu. Ten klimat podtrzymywany jest w Daylight Dies, który można określić jako nieco ostrzejszą wersję utworów SOLSTICE, ale z tym samym wysokim pełnym jasnego światła wokalem. Tu dzieje się bardzo dużo w dalszej części, a solo gitarowe jest wybuchowe i pełne dramatyzmu. Kolejny akustyczny gitarowy łącznik - miniatura Blood Of The Sun. Kenosis to więcej niż bas i szepty na początku, jednak ten mrok nie jest tu do końca poparty melodią na poziomie do jakiego FORSAKEN zdążył już przyzwyczaić. Utrzymany w średnim tempie klasyczny doomowy epic Wretched Of The Earth bardzo dobry, niemniej również w pierwszej części wydaje się taki z lekka zwyczajny. Moc FORSAKEN powraca gdzieś w połowie przy okazji znakomitej serii zagrywek Vukovica poprzedzających solo. Istotnym elementem są tu też wysokie, krzyczące wokale Stivala, jednak chyba po raz pierwszy wkrada się na tym albumie pewne znużenie. Resurgam rozpoczyna się od znanego zazwyczaj z CELTIC FROST "u", ale potem wracamy do klasycznego epickiego doom, gdzie linia melodii i śpiew Stivala znajduje się na terytorium SOLITUDE AETURNUS, a wzmocnione tło gitarowe pochodzi z obszarów CANDLEMASS. Bardzo to ładne, i misternie zrobione, zwłaszcza w pełnej smutku i rozpaczy mistrzowskiej części instrumentalnej, najpiękniejszej na tym albumie.
Bas i łacińska recytacja zamyka tym razem ten LP.

Płyta bez klawiszy, które trzeba było czymś zastąpić. Okazało się to trudne, bo samo wzmocnienie brzmienia gitary i zagęszczenie faktur nie wystarczyło. Podobnie nie do końca spełniły tu funkcję budowania dodatkowego klimatu dodane miniatury pomiędzy kompozycjami głównymi. Wciąż jest to jednak granie na najwyższym poziomie, ciężkie, momentami nawet bardzo ciężkie, wciąż jednak z melodiami i klimatem jako celem głównym.
Album ma mocne brzmienie, z ostrą gitarą wyrazistą sekcją rytmiczną i lekko cofniętym wokalem Stivala, jednak nie na tyle cofniętym, aby nie był on równorzędnym partnerem dla granitowych gitarowych akordów. LP pod tym względem przypomina płyty niemieckie, co nie dziwi bo masteringu dokonano właśnie w Niemczech.
Ciężar, melodia i siła kosztem misternych aranżacji i złożoności.

Ocena: 9/10

27.03.2010