Lonewolf

[Memorius]

Lonewolf - Raised on Metal (2017)

Tracklista:

1. Unleash the Wolf 04:19

2. Souls of Black 03:30

3. Through Fire, Ice and Blood 05:03

4. Raised on Metal 03:19

5. Flight 19 04:05

6. Extinction of the Stars 02:45

7. Evil 04:02

8. Skinless Smile 03:23

9. No God, No Master 04:01

10.Dark World Order 03:28
11.Swansong 03:50
12.Demon‘s Call 04:47

Rok wydania: 2017

Gatunek: Heavy/Power Metal

Kraj: Francja

Skład zespołu:

Jens Börner - śpiew, gitara

Michael Hellström (Mickael Rigollet) - gitara

Rikki Mannhard - gitara basowa

Christophe Brunner -perkusja

I tak rok po roku. We wrześniu 2017 Massacre Records wydaje kolejny album LONEWOLF, a w zespole jest jedna istotna zmiana, bo nowym drugim gitarzystą jest grający także w innym francuskim heavy metalowym zespole ELVENSTORM Michael Hellström.

I od razu na wstępie kapitalny, po prostu riffowo kapitalny Unleash the Wolf. Takiego kasparkowego riffu to nawet Ced - BLAZON STONE może pozazdrościć Francuzom. Opener - dynamit! Moc i energia! Riffy RUNNING WILD napędzają także porywisty i bojowy Raised on Metal, który muzycznie jest zdecydowanie godny swojego tytułu.
Przypadek? Nie. Po prostu LONEWOLF jest w bardzo dobrej formie i to słychać w mocnych utworach heavy/power Souls of Black, No God, No Master gdzie jest więcej stylu GRAVE DIGGER i więcej dobrych metalowych melodii niż u słynniejszych Niemców.

Jest tu także epicki heavy metal w tradycji true grania Through Fire, Ice and Blood i to robi wrażenie w tych kroczących riffach i męskich bojowych chórkach. LONEWOLF kruszy, LONEWOLF zmusza do chwycenia  za miecz lub topór. Majestatyczne zniszczenie! Niezbyt szybki Flight 19 jest w tym towarzystwie interesujący posępnym epickim klimatem, choć jest to jedna z prostszych tu kompozycji. Za to najkrótszy Extinction of the Stars to po prostu dobre, ale niczym niewyróżniające się odzwierciedlenie ogólnej filozofii muzycznej LONEWOLF - "mocno i do przodu". Dobry i tylko jest również Evil przypominający te masywne kompozycje w średnich tempach z czasów, gdy gitarzystą był tam Morgan.

A wracając do stylu "mocno i do przodu" to znakomicie prezentuje się Skinless Smile, gdzie motoryka RUNNING WILD uzupełnia się z motoryką PARAGON. Więcej RUNNING WILD w stalowym stopie z GRAVE DIGGER jest w Dark World Order i to jest solidny kawałek LONEWOLF w najbardziej typowym ich stylu. Końcówka mordercza!
Dwa ostatnie utwory dostępne są tylko w wersji digipak i to bardzo dobre kompozycje. Masywny, mocno akcentowany riffami o długich wybrzmiewaniach runningowy Swansong dumnie się posuwa do przodu w umiarkowanym tempie, zaś Demon‘s Call  pędzi i jest w tym pędzie oraz w wolniejszych momentach z potężnymi chórkami jak na styl LONEWOLF bardzo elegancki. Fantastyczne sola tu zostały zagrane i cała partia instrumentalna jest doprawdy wspaniała.

Jens Börner śpiewał już kiedyś na pewno lepiej, ale riffy i potężne melodie w pełni pokrywają te drobne niedostatki, a ponadto doprawdy ta współpraca z nowym gitarzystą układa się wybornie i Rigollet, który w ELVENSTORM nie wypada tak okazale, tutaj błyszczy. Charles Greywolf (David Vogt) z POWERWOLF robił mix i mastering i brzmi to to jak klasyczny LONEWOLF, bez wygładzania krawędzi, ale z odrobiną szlachetnego nowocześniejszego brzmienia heavy/power, które czyni ten podgatunek od pewnego czasu bardziej atrakcyjnym.
LONEWOLF się nie poddaje, gra od lat to samo, raz lepiej raz gorzej, ale w ciągu kilku ostatnich lat na solidnym poziomie, i choć ten album to nie jest taka klasa jak "Cult Of Steel", ale kilka kultowych numerów tu zagrali.
Unleash the Wolf!!!


ocena: 8,5/10

new 30.08.2019