Motörhead

[Memorius]

Motörhead - Snake Bite Love (1998)



Tracklista:
1.Love For Sale (4:52)
2.Dogs Of War (3:38)
3.Snake Bite Love (3:30)
4.Assassin (4:48)
5.Take The Blame (4:03)
6.Dead And Gone (4:18)
7.Night Side (3:37)
8.Don't Lie To Me (3:59)
9.Joy Of Labour (4:52)
10.Desperate For You (3:27)
11.Better Off Dead (3:40)

Rok wydania: 1998
Gatunek: Heavy metal
Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:
Ian "Lemmy" Kilmister - gitara basowa, śpiew
Phil Campbell - gitara
Mikkey Dee - perkusja

W końcu lat 90tych tradycyjny heavy metal zaczął się powoli odradzać i wracać do łask. Zaczęły powstawać nowe zespoły, nowe style i podgatunki, MOTORHEAD i Kilmister pozostali jednak na te trendy obojętni i dalej grali swoje. Szkoda tylko, że w konwencji nakreślonej przez niezbyt atrakcyjne dwa albumy poprzednie. "Snake Bite Love" wydan yw marcu przez Steamhammerjest bowiem ich logiczną kontynuacją. Co więcej, tym razem pewna agresywność odsunęła na jeszcze dalszy plan rockową i rock'n'rollową chwytliwość i powstawała płyta dosyć zwarta stylowo, ale pozbawiona prawdziwych przebojów.

Szybki tradycyjny MOTORHEAD tu reprezentuje wyróżniający się Take The Blame, ale tylko do pewnego momentu, bo wykorzystanie tu instrumentów klawiszowych w części środkowej trudno uznać za udany zabieg. Pojawia się też ballada Dead And Gone, przy czym jest raczej bladą reminiscencją Don't Let Daddy Kiss Me oraz utwór typowo rokendrolowy Don't Lie To Me nieco podobny do Angel City, ale także bez większej siły rażenia, tym bardziej że sekcji dętej tu nie ma, a Campbell zastąpić jej nie jest w stanie. Odświeżania starych riffów ciąg dalszy to Desperate For You, przy czym prostota tu pokonuje nieodparte uczucie deja vu i tego kawałka słucha się mimo wszystko z przyjemnością. Najwięcej dali z siebie w Better Of Dead z dynamicznym, świeżym riffem i melodyjną drapieżnością i ta kompozycja to solidny kawał tradycyjnego MOTORHEAD. Zaskakująco nietypowe solo zagrał tu Campbell jak na stylistykę tego zespołu, co jest godne odnotowania. Buja także oparty na basie i surowym wokalu Kilmistera Night Side, tu jednak zabrakło dobrego wybuchowego refrenu.
Tytułowy kawałek tym razem co najwyżej dobry, a próby czystego śpiewu Kilmistera niespecjalnie udane. Ogólnie forma wokalna Lemmy'ego na tym LP jest co najmniej dyskusyjna. Wydaje się zmęczony, brzmi płytko, co jednak może jest i winą dziwnego mixu tego albumu. Gitara jest sucha i cofnięta, bas spłaszczony bez kopa w dołach za to perkusja wysunięta i bardzo głośna. Oczywiście Dee to znakomity perkusista, ale tu jest go za dużo i momentami zagłusza wszystko pozostałe. Tym razem Kilmister nie odmówił sobie ponurego nudzenia w Assassin i Dogs Of War, przy czym na szczęście ten drugi utwór jest krótki i te wojenne opowieści aż tak nie nudzą, jak pewne rozciągnięte minimalistyczne kompozycje z płyt poprzednich. Album uzupełnia nijaki Joy Of Labour oparty na riffach tradycyjnego heavy metalu oraz teoretycznie radiowo przebojowy Love For Sale, ale poza solem gitarowym to taki motorheadowy średniak, gdzie Lemmy wyraźnie się męczy.

Trochę męczy się i słuchacz przy tej płycie, teoretycznie nastawionej na przebój, ale w praktyce tych przebojów pozbawionej. Oddzielne fragmenty ekscytujące, poszczególne riffy fajne, niektóre melodie z lekka bujają, ale to wszystko już grali wcześniej i znacznie lepiej.
Kolejny raczej przeciętny album MOTORHEAD, nagrany na bazie starych pomysłów i jakby nieco na siłę.

Ocena: 6.5/10

15.09.2007