Nocturnal Rites

[Memorius]

Nocturnal Rites - Grand Illusion (2005)



Tracklista:
1. Fools Never Die 03:54
2. Never Trust 04:44
3. Still Alive 04:02
4. Something Undefined 04:09
5. Our Wasted Days 05:17
6. Cuts Like a Knife 05:11
7. End of Our Rope 05:27
8. Never Ending 04:29
9. One by One 04:24
10. Deliverance 05:01

Rok wydania: 2005
Gatunek: Power metal
Kraj: Szwecja

Skład zespołu:
Jonny Lindkvist - śpiew
Fredrik Mannberg - gitara
Nils Norberg - gitara
Nils Eriksson - bas
Owe Lingvall - perkusja

W roku następnym po wydaniu "New World Messiah",  NOCTURNAL RITES zaprezentował we wrześniu kolejną płytę ponownie wydaną przez Century Media Records. Siłą rozpędu jest to kontynuacja muzyki z płyty poprzedniej, choć tym razem obok Mannberga ciężar przygotowania kompozycji wziął na siebie Eriksson.

Pojawiła się też armia znamienitych gości ze szwedzkiej sceny power metalowej, w tym wokaliści Ronny Hemlin, L-G Persson, Jens Carlsson oraz gitarzyści Stefan Elmgren i Henrik Dahnage oraz inni. Klawisze tym razem to głównie dzieło zaproszonego na prawach muzyka sesyjnego Henrika Kjellberga.Tych gości słychać w wielu miejscach, ich gra pozostaje jednak tylko cennym dodatkiem, bo muzyka NOCTURNAL RITES się nie zmieniła i ten niepowtarzalny sound i klimat melodii pozostał doskonale rozpoznawalny.
Elegancja i dostojność w epickim ujęciu to początek płyty w postaci "Fools Never Die", jednocześnie jest to granie szwedzkie w każdym calu i chłodne mimo przyjaznego refrenu. Żywszy i bardziej nowocześnie zrobiony "Never Trust", to trochę więcej klawiszy i wciąż ta czarująca od  lat umiejętność łączenia melodii z klimatem i rozmachem przy utrzymaniu pewnej gęstej dusznej atmosfery. Drugie solo to robota Elmgrena. Po raz kolejny NOCTURNAL RITES pokazuje, jak można rozkwitać w refrenach w "Still Alive", utworze stosunkowo prostym, ale proste rzeczy czasem innym przychodzą najtrudniej. Pochwalić należy od razu klawiszowca za całokształt - gra z dużym zrozumieniem stylu grupy i czasem zaskakuje nowoczesnymi zagrywkami na miarę Bernhardssona z czasów "Afterlife". Średnie tempa i ołowiane gitary - cały NOCTURNAL RITES w "Something Undefined" do tego odrobina progresywnych zagrywek i jest kolejny znakomity utwór na tej płycie. "Our Wasted Days" odstaje trochę od pozostałych niestety. Tym razem przede wszystkim zbyt duży jest kontrast pomiędzy posępnym powerowym motywem głównym, a zbyt ugładzonym melodic metalowym refrenem. "Cuts Like a Knife" to największa liczba gości i największa dawka epiki w "starożytnym" stylu. Jest tu i harsh (Kristoffer Olivius), i solo Dahnage z EVERGREY i klimat z "Hellenium" czy "Egyptica". Taki utwór nie dziwi, bo niemal zawsze swych albumach pozwalali sobie na takie odskocznie od eksponowania melodii prostych na rzecz progresywnego rozbudowania kompozycji bardziej eksperymentalnej. "End of Our Rope" i "One by One" to znów spokojny, lekko zadumany NOCTURNAL RITES z kolejnymi fantastycznymi refrenami i wypada się jedynie dziwić, skąd tyle pomysłów na te refreny, wszystkie przecież w łatwo rozpoznawalnej nocturnalowej konwencji.
Może nie brzmiałoby to tak niesamowicie gdyby wokalista był gorszy. Lindquist jest znakomity i to zarówno technicznie, jak i w tym generowaniu dostojnej melancholijnej otoczki. Jego zasługą jest też, że i szybszy mniej klimatyczny, a bardziej tradycyjnie melodic power metalowy "Never Ending", jest także równie atrakcyjny. Tu dodatkowo wspiera go w chórkach armia innych wybitnych wokalistów, wymienionych na wstępie. Na koniec "Deliverance" stawia kropkę na "i". Jeszcze raz mocny owiany w tle klawiszami numer z aktorskim popisem wokalnym Lindqusta - piękne zakończenie płyty.

Znakomite brzmienie, wyborne wykonanie - cały NOCTURNAL RITES.
Nie ma takiego drugiego zespołu grającego power metal, który zaprezentowałby taką długą serię albumów na tak niesamowicie wysokim poziomie. Nie ma też zapewne drugiego zespołu tak swoistego i rozpoznawalnego, a jednocześnie takiego, którego muzyki nikt w udany sposób nie zdołał naśladować, a i mało kto chyba próbował.

Ocena: 9.5/10

9.10.2007