Overdrive (Swe)

[Memorius]

Overdrive (Swe) -Let the Metal Do the Talking (2008)

Tracklista:

1. Army of Darkness 03:54

2. Let the Metal Do the Talking 03:52

3. Fight to the Finish 04:48

4. Bring Me to Submission 03:38

5. Trapped Under Ice 04:10

6. Deceived 05:30

7. Den of Eniquity 03:14

8. Gravy Train 03:50

9. Chasing Highways 04:16

10. Lodestar 03:42
11. Sinister Warfare 04:42

12. Reincarnation 07:20

Rok wydania: 2008

Gatunek: Traditional Heavy Metal

Kraj: Szwecja

skład zespołu:

Per Karlsson - śpiew

Janne Stark - gitara

Kjell Jacobsson - gitara

Kenth Ericsson - gitara basowa

Kenta Svensson - perkusja

Wydany w styczniu 2008 przez Lion Music  pierwszy po reaktywacji album OVERDRIVE był z pewnością efektem rozwoju sytuacji na neotradycyjnym obszarze heavy metalu szwedzkiego, obszarze zaktywizowanym przez ENFORCER.

Grupa postanowiła jednak zagrać ten tradycyjny heavy metal bardziej przebojowo, z pewnymi akcentami na hard rockowe podejście do tematu, na pewną radiową przystępność, oraz na przywiązanie do tradycji lat 80tych bez speed manii i nadmiernego epatowania rycerską manierą przekazu. Karlsson okazał się wokalistą bardzo elastycznym, bo występując równolegle w PORTRAIT śpiewał znacznie ostrzej, tu zaś wykazał się dużymi umiejętnościami w klasycznym, melodyjnym repertuarze, gdzie rockowy feeling był niezbędny w prostych nośnych refrenach.
OVERDRIVE gra tu heavy metal, prawdziwy heavy metal, a nie hard rock z dociążonymi gitarami i to słychać od początku do końca płyty. Jak to z takimi albumami bywa są tu kompozycje lepsze i gorsze, mniej lub bardziej chwytliwe, zazwyczaj niezbyt długie, o "radiowej" długości, zwarte i zaaranżowane bez kombinowania, o zdecydowanie gitarowym nastawieniu.

To, że OVERDRIVE jest na bieżąco z trendami w szwedzkim heavy metalu słychać w mocnych dynamicznych numerach z finezyjnymi ozdobnikami gitarowymi i ukierunkowaniem na granie true jak Army of Darkness, gdzie udowadniają, że OVERDRIVE może gnieść równie mocno jak RAM czy WOLF. A może i do tego z nutką melodyjnego mroku w posępnym Deceived, gdzie Per Karlsson może także wykorzystać swoje doświadczenia w śpiewaniu bardziej aktorskim na bazie stylu PORTRAIT. Podobnie rzecz ma się z najdłuższym, umieszczonym na końcu Reincarnation o cechach epickich z chłodnym surowym klimatem. Ta kompozycja zresztą trochę ukierunkowuje na to, co grupa zaprezentowała na następnej płycie. Drugi głos to Włoch Chris Catena.
Takie typowe reminiscencje z lat 80 to udane i z werwą zagrane Chasing Highways i Let the Metal Do the Talking z krzyczanymi chórkami, ale i trochę słabsze w Gravy Train oraz słabe w zdecydowanie nieudanym, bezstylowym Lodestar.

No ale jak się posłucha jakie zniszczenie sieją gitarowo w Sinister Warfare i jak fantastycznie śpiewa tu Per Karlsson, to jasno widać, że OVERDRIVE po trzech dekadach to nie przelewki i ta ekipa na darmo się na nowo nie zebrała.
To co bardziej kierowane ku radio jest średnie (Fight to the Finish, Bring Me to Submission), choć melodyjny dramatyzm Trapped Under Ice jest na pewno przekonujący w refrenie iw pięknym solo gitarowym.

OVERDRIVE gra wybornie, to muzycy doświadczeni, którzy po rozwiązaniu zespołu w latach 80tych z graniem nie zerwali i to słychać w pełnej mocy grze zarówno sekcji rytmicznej jak i potężnych atakach gitarzystów (brawurowy instrumentalny Den of Eniquity !), a wszystko jest wsparte osiągnięciami techniki nagraniowej XXI wieku i siła gitar oraz drapieżność soundu w ciepłych barwach jest niezaprzeczalna. Absolutnie nowoczesny sound, typowy dla produkcji neotradycyjnych z tego okresu. Co ciekawe zrealizowany nie przez speców od bandów w rodzaju STEELWING, a przez znakomitego multiinstrumentalistę, Guitar Hero i speca od inżynierii dźwięku Larsa Erica Mattssona.

ocena 7,9/10

new 24.10.2019