Raven

[Memorius]

Raven - Metal City (2020)

Tracklista:

1. The Power 3:55

2. Top Of The Mountain 3:36

3. Human Race 3:59

4. Metal City 3:21

5. Battlescarred 4:45

6. Cybertron 3:24

7.Motorheadin' 2:42
8. Not So Easy 3:09

9. Break 3:39
10. When Worlds Collide 6:15

Rok wydania: 2020

Gatunek: Speed/Heavy Metal

Kraj: USA

Skład zespołu:

John Gallagher - śpiew, gitara basowa

Mark Gallagher - gitara

Mike Heller - perkusja

W XXI wieku od lat bazujący w Nowym Jorku RAVEN nagrał i wydał tylko dwie płyty w 2010 i 2015, z przeciętnym heavy metalem z elementami speed, w manierze amerykańskiej. Nic specjalnego.
W roku 2019 pojawił się w składzie za Joe Hasselvandera inny uznany amerykański perkusista Mike Heller i grupa pięć lat po  "ExtermiNation" we wrześniu prezentuje nową płytę "Metal City" wydaną przez Steamhammer.

Okładka tego albumu jest paskudna, choć to chyba taka moda zapoczątkowana przez DRAGONFORCE zaczyna nabierać rozpędu. Komiksowy infantylizm nie ogranicza się jednak tylko do samej strony graficznej. Dotyka boleśnie także i stronę muzyczną, a ta jest wszakże najważniejsza. RAVEN w nieokreślony w gruncie rzeczy sposób nawiązuje do stylistyki nieco lżejszego gatunkowo heavy metalu lat 80tych, zespołów raczej z półki średniej, w nowocześniejszej i lepszej oprawie brzmieniowej. RAVEN stara się być wyluzowanym, poniekąd nonszalanckim i kieruje swoją muzykę tym razem do dzieci i młodzieży no i może do tych, którzy do dziś uważają LIZZY BORDEN za najlepszy heavy metalowy zespół w historii. Tak, taki rockowy (nie użyję określenia glamowy) charakter wielu z tych kompozycji jest tu słyszalny i nie byłoby w nic złego, gdyby te melodie były mniej chaotyczne. A tego chaosu w doborze melodii zwrotek do refrenów jest tu dużo i te kontrasty nie budzą pozytywnych emocji. Rzecz jasna dzieciom i metalowej młodzieży to nie powinno przeszkadzać, szczególnie w USA. Nie od dziś jednak wiadomo, że ogarnięta od lat kryzysem amerykańska scena melodyjnego metalu nie jest w stanie wydać owoców na miarę dawnej chwały, poza nielicznymi wyjątkami. RAVEN do nich nie należy i te utwory są przaśne, ludyczne i na swój sposób prymitywnie naiwne i z całą pewnością tytułowy Metal City mówi na ten temat wszystko. W tym płytkim morzu miałkiego metalu wyróżnia się trochę na plus Motorheadin', bo jest tu i świetny wstęp perkusyjny i takie oblicze speed/heavy grania RAVEN ze starożytnych brytyjskich czasów. RAVEN próbuje bawić, ale te wysiłki rezultatu nie przynoszą, bo jak może bawić coś takiego jak fatalny Cybertron? Niby budują jakiś bardziej posępny klimat w najdłuższym When Worlds Collide, ale co to tam za klimat, jeśli to włączyć w kategorię powiedzmy amerykańskiego horror rocka.  Alce Cooper by się uśmiał...
O ile kompozycje są zasadniczo nic nie warte, to wykonanie jak zwykle jest bardzo dobre i nawet wokal Johna Gallaghera chyba najlepszy w wieku XXI, nie mówiąc o serii świetnych basowych natarć. Perkusja znakomita i po raz kolejny Mike Heller potwierdza swoją klasę, a kilka solówek Marka Gallaghera doprawdy stanowiłoby ozdobę znacznie lepszych kompozycji.
W kwestii brzmienia - wyborne jest i tu po raz kolejny trzeba pochwalić Zeussa (Christopher Harris) za mix i mastering. Mocarne, selektywne brzmienie z fantastycznie ustawioną perkusją!  Zeuss umie stworzyć odpowiednio robiący wrażenie sound do każdego rodzaju metalowej muzyki.

Ogólnie jednak bieda. Heavy metal dla mało wyrobionej publiczności, którym w dobie obecnej trudno jest zainteresować poza nią kogokolwiek, no chyba, że zatwardziałych hard fanów, którym się wydaje, że RAVEN to gwiazda światowego formatu. Tak jednak nie jest.


ocena: 5/10

new 20.09.2020