Herman Frank

[Memorius]

Herman Frank - The Devil Rides Out  (2016)

tracklista:

1.Running Back 04:49

2.Shout 04:05

3.Can't Take It 04:03

4.No Tears in Heaven 03:37

5.Ballhog Zone 04:32

6.Run Boy Run 04:51

7.Thunder of Madness 03:52

8.License to Kill 04:47

9.Stone Cold 05:11

10.Dead or Alive 04:08

11.Run for Cover 03:47

12.I Want It All 04:20

rok wydania: 2016

gatunek: melodic heavy/power metal

kraj: Niemcy

skład zespołu:

Rick Altzi - śpiew

Herman Frank - gitara

Michael Müller - gitara basowa

André Hilgers - perkusja

Jest to trzecia płyta przygotowana przez Hermana Franka, ponownie z Altzi jako wokalistą, ale już bez drugiego gitarzysty i z inną sekcją rytmiczną, w której pojawił się znany perkusista André Hilgers (SILENT FORCE, AXXIS, RAGE, SINNER itd.).

Album wydała wytwórnia AFM Records w listopadzie 2016 i po raz trzeci Frank prezentuje kompetencje w tworzeniu melodyjnego heavy/power, a  Rick Altzi talent do śpiewania takiej muzyki.

Rasowe jest otwarcie w postaci mocarnego i pełnego energii Running Back i ta energia jest wszechobecna na tej płycie, bo Herman Frank potrafi narobić gitarowego szumu także gdy gra sam.

Jest tu tym razem nieco więcej ACCEPT, czy SINNER jak w Can't Take It, ultra ciężkim hard'n' heavy - szczerze mówiąc kapitalnie zrobionym i takie potężne heavy rockowe refreny z chórkami to rzadko można usłyszeć. Altzi tutaj to arcymistrz, a ekipa, która mu wtóruje to jeden z najlepszych gang chorus jakie słyszałem. Totalne zniszczenie!

Bardziej standardowy heavy/power to No Tears in Heaven, jest tu jednak lekko ukryta znakomita melodia rockowa, zamaskowana chropowatością i drapieżnością całości. Frank jest wyborny w klasycznych acceptowych tempach i tu błyszczy twardo, surowej zagrany, rytmiczny Run Boy Run, gdzie z powodzeniem można by sobie wyobrazić Kaprala Udo jako wokalistę.

Ten album nieco odchodzi od typowego grania niemieckiego, są liczne nawiązania do metalu brytyjskiego, a także amerykańskiego heavy metal arena w dobrych numerach Shout, Dead or Alive, wolniejszym Ballhog Zone, czy pół balladowym, melancholijnym Stone Cold z udanym refrenem. Najbardziej klasycznie rockowo brzmi na tym albumie Run for Cover, i to taki powerrock, który może się podobać fanom hard rocka i AOR ale niekoniecznie heavy/power metalu.

W tej grupie bardzo prezentuje się kapitalny w fantazyjnej gitarze i chwytliwym refrenie Thunder of Madness. Tu także Hilgers pokazuje klasę i jego grzmiąca perkusja napędza to wszystko. W pewnym momencie Herman daje do zrozumienia, że zagra solo i zagrał, oczywiście najlepsze na całej płycie. I jeszcze jedno. Ostatnią linijkę tekstu Altzi zaśpiewał absolutnie pod Davida Coverdale'a! Ten Altzi to jednak czasem naprawdę potrafi zaskoczyć. Zresztą, jeśli się dobrze wsłuchać w tę płytę, to takich smaczków jest tu znacznie więcej.

Och, spokojnie zagrany, rytmiczny License to Kill to killer dla killera i jak się okazuje Frak dewastować potrafi także nie grając ultra szybko. I Want It All umieszczony na końcu jest trochę inny, ma sporo cech modern metalowych i jest przebojowy właśnie w stylu modern rock/alternative. Można jednak odnieść wrażenie, że Altzi nie czuje się zbyt dobrze w takiej konwencji i tylko ten jeden raz śpiewa dosyć siłowo i bez polotu.

Realizacja dźwiękowa jest przepiękna. Mix i mastering to dzieło Charlie Bauerfeinda, który wyczarował sound dziesiątek albumów takich metalowych potęg jak AXEL RUDI PELL, RAGE, HELLOWEEN i mnóstwa innych. Mięsista gitara, potężna perkusja, głęboki bas bardzo dobrze grającego debiutanta Michaela Müllera.

Herman Frank  w roku 2016 zaprezentował pełen rockowego feelingu heavy/power metalowy album pozbawiony całkowicie  klasycznej niemieckiej kwadratowej toporności. Nie zagrał do piwa, nie zagrał dla radia. Zagrał klasowy, niekomercyjny melodyjny heavy power.

ocena: 8,2/10

new 16.01.2019