Dark Moor

[Memorius]

Dark Moor - Beyond the Sea (2005)

tracklista:

1.Before the Duel 03:50

2.Miracles 06:12
3.Houdini's Great Escapade 04:59

4.Through the Gates of the Silver Key 00:54

5.The Silver Key 06:16

6.Green Eyes 04:36

7.Going On 04:42

8.Beyond the Sea 03:59

9.Julius Caesar (Interlude) 02:26

10.Alea Jacta 05:01

11.Vivaldi's Winter 07:40 (instrumental bonus track)

rok wydania: 2005

gatunek: neoclassical power metal/melodic heavy metal

kraj: Hiszpania

skład zespołu:

Alfredo Romero - śpiew, gitara akustyczna

Enrique García - gitara, orkiestracje, instrumenty klawiszowe, harsh vocal

Daniel Fernández - gitara basowa

Andrés Cobos (Andy C.) - perkusja

Nieprzychylne przyjęcie albumu "Dark Moor" spowodowało odejście Garrido i Kaddouri. Grupa została okrojona do kwartetu, a nowym basistą został Daniel Fernández. DARK MOOR dosyć solidnie przemyślał strategię zawartości nowej płyty i ukazała się ona w lutym 2005 roku nakładem Arise Records.

Zawiera ona materiał z jednej strony masywniejszy gitarowo, z innym rozplanowaniem orkiestracji, a z drugiej położono duży nacisk na atrakcyjność i przebojowość melodii w obrębie melodic heavy metalu. Tak też rozpoczynają w Before the Duel z bardzo dobrym refrenem i nieskomplikowanej aranżacji.

Miracles jest bardziej złożony, prowadzony pianinem, orkiestracjami w tle i to utwór w niezbyt szybkim tempie o podniosłym uroczystym nastroju, brzmiący jak bogatsza wersja gitarowego melodic heavy metalu. W Houdini's Great Escapade zdecydowanie przesadzili z prostą przebojowością i jest to utwór po prostu słaby w tej kategorii. Zupełnie odstaje on i stylem i poziomem od całej reszty kompozycji z tego albumu. No, szczególnie od znakomitego The Silver Key, melodyjnego symfonicznego heavy metalu z wybornymi ornamentacjami symfonicznymi, power metalowy wstawkami gitarowymi i elegancką melodią z łagodnym wpadającym w ucho refrenem. Jest tu także nieco ponurych momentów z harshem i mrocznymi zagrywkami i całość przypomina bardziej przystępnie podaną muzykę ADAGIO. Za sprawą przepięknego balladowego songu Green Eyes, inkrustowanego gitarami akustycznymi środkowa część tej płyty jest najlepsza. Tu też trzeba powiedzieć, że przeciwnicy Alfredo Romero muszą zamilknąć. On śpiewa na tej płycie kapitalnie, bezbłędnie technicznie, wybornym czystym rockowym głosem i w każdej kompozycji proponuje coś więcej i coś innego niż pozostałych. W tej akurat dominują wyższe wokale i pięknie to brzmi z symfonicznym tłem planu drugiego.

Going On jest  dobrym melodic metalem, bez wydziwiania i komplikacji ale nie budzi szczególnych emocji, w przeciwieństwie do Beyond the Sea, rytmicznego połączenia melodic heavy i form bardziej posępnych, harshem i niepokojącym tłem. Tworzą się bardzo ciekawe kontrapunkty, melodia główna jest piękna, a solo Enrique Garcíii najlepsze na całej płycie. Julius Caesar i Alea Jacta tworzą w zasadzie jedną całość i ta kompozycja jest bardzo dobrym epickim utworem zdecydowanie w  stylu symfonicznego melodyjnego power metalu. Ciekawie potraktowane zostało zakończenie płyty, gdzie po dwóch minutach ciszy i partii pianina DARK MOOR prezentuje własną instrumentalną wizję Czterech Pór Roku Vivaldiego.

Ciepłe brzmienie, zwłaszcza gitary doskonale wmontowane orkiestracje, wyrazista sekcja rytmiczna, to atuty produkcji tego albumu. Ta produkcja jest adekwatna do stylu i klimatu kompozycji oraz uwypukla walory głosowe Romero.
Zespół zagrał rzeczy bardziej przystępne, nieomal pozbawione elementów neoklasycznych i zaprezentowany zestaw kompozycji jest przyjemny i interesujący. Trochę odcięli się od przeszłości i nadali swojej muzyce nową tożsamość, której brakowało na "Dark Moor".

ocena 8/10

new 5.12.2018