Eternal Idol

[SteelHammer]

Eternal Idol - The Unrevealed Secret (2016)



Tracklista:
1. Evil Tears 05:09     
2. Another Night Comes 04:19     
3. Awake in Orion 05:29     
4. Is the Answer Far from God? 05:13     
5. Blinded 04:11     
6. Sad Words Unvailed 04:28     
7. Desidia 05:18     
8. Hall of Sins 04:55     
9. Feels Like I'm Dying 04:07     
10. A Song in the Wind 05:18     
11. Stormy Days 04:46     
12. Beyond 04:56

Rok: 2016
Gatunek: Symphonic Metal
Kraj: Włochy

Skład:
Giorgia Colleluori - śpiew
Fabio Lione - śpiew
Nick Savio - gitara, instrumenty klawiszowe
Andrea Buratto - bas
Camillo Colleluori - perkusja

Pomysł na założenie ETERNAL IDOL zrodził się w głowie Nicka Savio niedługo po zawieszeniu działalności mało znanego zespołu z obrzeży Włoch HOLLOW HAZE. W 2016 roku postanawia zaprosić do współpracy Fabio Lione, z którym już miał okazję występować w 2013 roku. Tylko tam był heavy/power z elementami symfonicznymi, tutaj obyczaje zostały nieco złagodzone i do współpracy została zaproszona Giorgia Colleluori, również z HOLLOW HAZE, ale tam nie dostała szansy na własny album i to jest jej debiut, który otworzył wrota kariery do SINNER.

Symfoniczny metal z rockowymi i lekkimi, zwiewnymi refrenami, co słychać już w bardzo ładnym Evil Tears i Fabio ładnie tu śpiewa z Colleuori, mimo że to granie raczej schematyczne i wtórne, bo wszystko było czy to w WITHIN TEMPTATION, KRYPTERIA, KATRA i innych zespołach. To też słychać w nieco za słodkim Another Night Comes, ale próby grania bardziej przebojowego EPICA w Awake in Orion pokazuje, że Nick Savio raczej przy HOLLOW HAZE powinien pozostać.

Wszystkie problemy macierzystej kapeli tutaj występują, od wtórności, słabego zaznaczenia melodii, przeciętnych refrenów po nawet przeciętne, schematyczne wykonanie. O ile orkiestracje są znośne, to są raczej dodatkiem do tła niż wzbogaceniem motywu, chyba że silnie inspirują się SECRET SPHERE, wtedy wytwarzają ten charakterystyczny dla nich klimat, jak w Is the Answer Far From God?, chociaż oczywiście nie tak wysokiej jakości i po części zastanawia, czy to przypadek, że wyszło to znośnie, czy może po prostu przy kopiowaniu SECRET SPHERE inaczej zagrać się nie da. Wychodzi przy okazji, że ani z lidera wybitny klawiszowiec, ani gitarzysta, bo sola są w większości przeciętne i dość proste. Blinded to bardzo słaby flirt z motywem ancient, z kolei w Sad Words Unveiled zaskakuje solem, sama kompozycja jednak niezbyt zapada w pamięć. Lepsze jest Desidia, znów pod SECRET SPHERE i wspaniale tu śpiewa Lione z Colleluori i głównie to ratuje tę kompozycję. Znów ten smutek SECRET SPHERE w Feels Like I'm Dying w refrenach, ale zwrotki i przejścia są okropne.

A Song in the Wind to typowa samplowa, symfoniczna ballada i słucha się tego głównie dla wokalistów, którzy są po prostu wyborni. O Stormy Days dużo powiedzieć się nie da, bo tam nic się nie dzieje i tego nawet wokaliści nie ratują, z kolei Beyond brzmi bardzo znajomo, czy to coś z KIUAS przez połączenie wokali w ich balladach, czy może KATRA/KRYPTERIA trudno powiedzieć. Poprawnie to jest zagrane i idealnie to podsumowuje ten album.

Bardzo poprawna próba zagrania metalu symfoczninego, która nie wywołuje większych emocji.

Wyprodukowane to jest wspaniale, ale muszę przyznać, że jeszcze nie słyszałem źle brzmiącej płyty spod konsolety Simone Mularoni. Zaśpiewane to jest na najwyższym poziomie i Lione i Colleluori okazuje się tutaj najmocniejszym punktem, który kompozycje słabe i przeciętne czasami udaje się podnieść do rangi dobrych i słuchalnych, choć i to nie zawsze. Nick Savio zrobił tutaj po prostu swoje, a sekcja nie wychodzi przed szereg i taka też jest ta płyta - bezpieczna, niewybijająca się i niezbyt wyróżniająca się, mimo mocnego składu.

W 2019 roku z zespołu odeszła Giorgia Colleluori, aby dołączyć do SINNER i została zastąpiona przez Claudia Duronio z włoskiego gothic metalowego SERENADE. Będzie można ją usłyszeć na nowym albumie, który jest planowany na 2020.

Ocena: 6.3/10

SteelHammer