DT
10.06.2020, 12:17:41
Widzę, że niemożliwe będzie pokonanie SparrowJacka bo ten idzie w rozgrywce jak burza, odgaduje wszystkie EE i zasypuje nas linkami do wikipedii 
Muszę potwierdzić to co Jack powiedział odnośnie rutyn. Obóz na plaży istotnie tętni życiem, handlarze handlują, kowal pracuje w kuźni (odgłos stali tłuczonej na kowadle to coś co w sposób szczególny nadaje danemu miejscu klimat). Warto było również bawić się w podglądacza, zamiast zebrać OPR to zostałem nagrodzony bardzo ładnym kamyczkiem
Kończąc ostatnią rozgrywkę dotarłem do Domu Wojowników. Jest to teraz bardziej ponure miejsce i większym stopniu opanowane przez dzikie bestie i przedzierając się przez silne potwory jaką ulgę poczułem gdy w końcu zobaczyłem człowieka stojącego na straży. Pomyślalem "w końcu cywilizacja", dotarłem tam z trudem jedne potwory zabijajac a większość sprytnie omijając, bo Bezi jeszcze jest za słaby na bezpośrednią konfrontację.
To, przez kogo ten obóz został zasiedlony zaskoczyło mnie, gdyż po drugiej stronie krainy spodziewałem się raczej obozu nieprzyjaciół a tu taka niespodzianka. Spędziłem tam niewiele czasu rozmawiając z postaciami w dolnej części obozu i bardzo rzuca się w oczy fakt, że nie tętni to już życiem tak jak dawniej. Każda z postaci stoi w swoim kącie nikomu innemu nie wadząc, centrum tej części obozowiska jest opustoszałe, nikt z nikim nie rozmawia tak jakby panowała atmosfera nieufności co sprawia, że nie jest tu zbyt przyjemnie przebywać. Karczmarz również jest opryskliwy niczym baby z PRL-owskich sklepów, aż odechciewa się robić z nim interesów.
Na szczęście nie zabrakło jednej z moich ulubionych postaci Sagi. Cwany handlarz, który potrafi zaskoczyć swoimi działaniami, nie jest ani dobry ani zły, ciekawe, co kombinuje tym razem.
Co będzie dalej - zobaczymy. Nie mogę się doczekać dalszej eksploracji a także momentu spotkania prawdziwego nieprzyjaciela, gdyż wiele się o nim słyszy a jeszcze nie dane było się na niego natknąć co ciągle wzmaga u mnie niepokój i coraz większą chęć konfrontacji, bo coraz trudniej znieść to napięcie. ;)
Muszę potwierdzić to co Jack powiedział odnośnie rutyn. Obóz na plaży istotnie tętni życiem, handlarze handlują, kowal pracuje w kuźni (odgłos stali tłuczonej na kowadle to coś co w sposób szczególny nadaje danemu miejscu klimat). Warto było również bawić się w podglądacza, zamiast zebrać OPR to zostałem nagrodzony bardzo ładnym kamyczkiem
Kończąc ostatnią rozgrywkę dotarłem do Domu Wojowników. Jest to teraz bardziej ponure miejsce i większym stopniu opanowane przez dzikie bestie i przedzierając się przez silne potwory jaką ulgę poczułem gdy w końcu zobaczyłem człowieka stojącego na straży. Pomyślalem "w końcu cywilizacja", dotarłem tam z trudem jedne potwory zabijajac a większość sprytnie omijając, bo Bezi jeszcze jest za słaby na bezpośrednią konfrontację.
To, przez kogo ten obóz został zasiedlony zaskoczyło mnie, gdyż po drugiej stronie krainy spodziewałem się raczej obozu nieprzyjaciół a tu taka niespodzianka. Spędziłem tam niewiele czasu rozmawiając z postaciami w dolnej części obozu i bardzo rzuca się w oczy fakt, że nie tętni to już życiem tak jak dawniej. Każda z postaci stoi w swoim kącie nikomu innemu nie wadząc, centrum tej części obozowiska jest opustoszałe, nikt z nikim nie rozmawia tak jakby panowała atmosfera nieufności co sprawia, że nie jest tu zbyt przyjemnie przebywać. Karczmarz również jest opryskliwy niczym baby z PRL-owskich sklepów, aż odechciewa się robić z nim interesów.
Na szczęście nie zabrakło jednej z moich ulubionych postaci Sagi. Cwany handlarz, który potrafi zaskoczyć swoimi działaniami, nie jest ani dobry ani zły, ciekawe, co kombinuje tym razem.
Co będzie dalej - zobaczymy. Nie mogę się doczekać dalszej eksploracji a także momentu spotkania prawdziwego nieprzyjaciela, gdyż wiele się o nim słyszy a jeszcze nie dane było się na niego natknąć co ciągle wzmaga u mnie niepokój i coraz większą chęć konfrontacji, bo coraz trudniej znieść to napięcie. ;)