'Imperium Popiołów' - KLUB

[SparrowJacek]

Ukończyłem Imperium Popiołów, mając na liczniku 38h, jednak realnie było tego sporo więcej, ze względu na wracanie do pewnych miejsc, czy próby wykonania zadań inaczej. Osiągnąłem chyba maksymalny poziom i wykonałem wszystkie zadania  dziennika. Niestety nie była ich równa ilość, przez co mam podejrzenia, że część zabawy jednak mnie ominęła. Podejrzenie to wydaje mi się tym bardziej słuszne, że przynajmniej jedna (nie pamiętam, czy nie więcej) osoba miała dialog, przy którym byłem pewny jakiejś formy kontynuacji, choćby w postaci spec-akcji.

Szczerze przyznam, że nie spodziewałem się aż tak ogromnej ilości godzin, bo było to niewiele mniej niż w przypadku pozostałych części! Wiele jednak czasu spędziłem na żmudnym bieganiu od miejsca do miejsca i eksplorowaniu wyeksplorowanych już terenów. Co ciekawe jednak, prawie każda kolejna wycieczka przynosiła pewne korzyści, a jestem pewien, że nie znalazłem wszystkich roślinek, w szczególności smoczych korzeni. Jak spoglądam w dziennik, to widzę, że tylko pojedyncze zadania były krótkie, większość była mocno rozbudowana i czekałem z niecierpliwością, co takiego przyniosą.

Gdybym miał wybierać trójkę swoich ulubieńców, to byłyby to zdecydowanie 
"król goblinów", za bardzo dobre dialogi i niespodziewane zakończenie
"oni zawsze wracają...", o tym już się rozpisywałem wcześniej
"myśliwskie wyzwania" - proste i przyjemne, ale z powiewem świeżości, jako osoba, która ostatnio grała w Przeznaczenie Myśliwym, po prostu nie mogłem przejść obok niego obojętnie

Najważniejsze było to, że wszystkie zadania były jednak spójne. Postaci zachowywały się tak, jak powinny, a jeśli były jakieś nagłe zwroty osobowości, to zawsze był ku temu powód. Cudownie było móc po raz kolejny i... ostatni, przeżyć przygody z członkami tych wszystkich organizacji, które poznaliśmy przez ciąg setek godzin poprzednich modów. Konkluzje wielu historii były wzruszające, a to napawały radością, a to znów wywoływały smutek i żal. Imperium Popiołów dokończyło historię Korzeni Zła, która zawsze wydawała mi się właśnie taka niepełna. Bazując na wydarzeniach z Korzeni autorzy poszerzyli te wątki i dopięli to, co zostało zaczęte. Widać było też, że rzucone zostały wszystkie siły na to, by graczowi spodobało się to, co dostaje. Może nie uświadczymy tu hełmów, tarcz (czyżby?   ) czy innych duali, ale wykorzystanie nowych tekstur i potworów znacznie ubogaca rozgrywkę. A na tym się nie kończy! Do Jarkendaru wepchnięte zostały wszystkie większe grupki, na których losy Bezimienny miał wpływ, aby jeszcze ten jeden, ostatni raz można było z nimi porozmawiać, coś dla nich zrobić. Żadna chyba postać jednak nie znajduje się tu bez dobrego wyjaśnienia, choć czasem trzeba chwilę pograć, by to zrozumieć.

Warto jeszcze choć na chwilkę skupić się na zakończeniu moda. Zdecydowanie nie tego się spodziewałem, ale nie sądziłem, że będę potrzebował takiego zakończenia, dopóki go nie dostałem! Częściowo żałuję tylko, że konkluzja nie była jakby w pełni zasługą Bezimiennego, nie mogłem więc napawać się tym, że to ja doprowadziłem do tego, co się działo, jednak czy zawsze wszystko musi się kręcić wokół Bezimiennego? Jest wielu wybrańców, Los na wiele sposobów kieruje naszymi poczynaniami i splata historie i żywoty tak, iż pojęcie tego wszystkiego nie jest nam często dane...

Jak już podkreślałem wcześniej, balans jest w grze bardzo przyjemny, a eksploracja daje dużą satysfakcję, uważni gracze zdecydowanie są premiowani i to jest to, co uwielbiam w Gothicu, a w Imperium Popiołów zostało zrobione najlepiej ze wszystkich dotychczasowych modów. Znając dość szybko wymogi na najlepsze przedmioty mogłem świadomie budować swoją postać. Poszedłem moją ulubioną ścieżką, która doskonale sprawdziła się w poprzednich częściach - broń 1h, siła, mikstury zręczności i ewentualnie broń strzelecka, jeśli zostanie PN. Nie dobijałem już kolejnych punktów i zostawiłem postać z równymi, ładnymi statystykami, co widać na poniższym screenie, który być może zostanie usunięty, a ja zbanowany za nie stosowanie się do zasad.