DT
16.06.2020, 23:04:04
Drodzy państwo, na liczniku godzina 24, a dzisiejsze plany zarwania nocki popsuł mi zepsuty Bennet 
W oczekiwaniu, aż N1kX naprawi zapis, napisze dzisiejsze wrażenia.
Będą spoilery, więc uwaga!
Rozgrywkę kontynuowałem będąc w ostatniej komnacie Świątyni Adanosa. Poprzedni straszyli, że ma być tam jakiś przycisk, który jest tak dobrze schowany, że szuka się go kilka godzin. Nastawiłem się, więc na poważne poszukiwania... Tymczasem okazało się, że znalezienie zajęło jakieś 10 minut... Trochę się zawiodłem, ale nacisnąłem i całość poszła do przodu.
Eksploracja świątyni Adanosa przyniosła ze sobą falę wykonanych questów. W końcu ukończyłem wątek Arto, jak i reszty ekipy ze starego obozu. Mam wrażenie, że dla nich oraz ich nowego przewodnika, Jarkendar był czymś w rodzaju czyśćca. Mieli tu czas, aby odpocząć i porozmyślać nad traumatyczną kolonijną przeszłością. Ciężko będzie się im rozstać ze starymi tradycjami i zależnościami, ale mam nadzieję, że rozpoczną w końcu godne i spokojne życie.
Bardzo podobała mi się bitwa o bibliotekę i kanion. Oddział Jarkendarczyków, którzy otaczali obóz był naprawdę epicki. Aż żałuję, że nie zrobiłem przedbitewnego screena...
Sama walka była dość zabawna... Zapomniałem wcześniej zabić piaskowego golema, a że wrodzy wojownicy stali dość blisko niego, ten postanowił wesprzeć mnie w bitwie i ruszył do ataku na prawe skrzydło
Obraz legendarnych przybyszów z odległej przeszłości, uległych wobec potęgi golema - bezcenny...
Podoba poszczególne postacie podróżują pomiędzy statkiem, Jarkendarem, a Khorinis. Gracz ma poczucie, że dolina budowniczych nie jest "odcięta" od reszty wyspy i, że cała kraina faktycznie żyje własnym życiem. Nie spodziewałem się, że tyle postaci opuści Jarkendar. Jest to jednak dość logiczne, że Bezimienny zabiega o bezpieczeństwo osób niezdolnych do walki z ostatecznym przeciwnikiem.
W końcu przyszedł moment ważnej dla losów dalszej fabuły decyzji... Przypomina mi on moment wyboru gildii, czy obozu w podstawowych częściach gry. Miło, że twórcy pomyśleli o czymś takim, bo we wcześniejszych częściach rzadko pojawiał się taki wybór. Nie wiem czy moja decyzja była słuszna i mam trochę mętlik w głowie. Saturas mówił, że powinienem zadbać o równowagę w świecie i tak też zrobiłem. Czuje jednak, że zdradziłem tych, którzy naprawdę na mnie liczyli, a czytanie kolejnych dialogów, tylko potęguje to wrażenie.
Napięcie wzrasta, niedługo czeka mnie koniec...
W oczekiwaniu, aż N1kX naprawi zapis, napisze dzisiejsze wrażenia.
Będą spoilery, więc uwaga!
Rozgrywkę kontynuowałem będąc w ostatniej komnacie Świątyni Adanosa. Poprzedni straszyli, że ma być tam jakiś przycisk, który jest tak dobrze schowany, że szuka się go kilka godzin. Nastawiłem się, więc na poważne poszukiwania... Tymczasem okazało się, że znalezienie zajęło jakieś 10 minut... Trochę się zawiodłem, ale nacisnąłem i całość poszła do przodu.
Eksploracja świątyni Adanosa przyniosła ze sobą falę wykonanych questów. W końcu ukończyłem wątek Arto, jak i reszty ekipy ze starego obozu. Mam wrażenie, że dla nich oraz ich nowego przewodnika, Jarkendar był czymś w rodzaju czyśćca. Mieli tu czas, aby odpocząć i porozmyślać nad traumatyczną kolonijną przeszłością. Ciężko będzie się im rozstać ze starymi tradycjami i zależnościami, ale mam nadzieję, że rozpoczną w końcu godne i spokojne życie.
Bardzo podobała mi się bitwa o bibliotekę i kanion. Oddział Jarkendarczyków, którzy otaczali obóz był naprawdę epicki. Aż żałuję, że nie zrobiłem przedbitewnego screena...
Sama walka była dość zabawna... Zapomniałem wcześniej zabić piaskowego golema, a że wrodzy wojownicy stali dość blisko niego, ten postanowił wesprzeć mnie w bitwie i ruszył do ataku na prawe skrzydło
Obraz legendarnych przybyszów z odległej przeszłości, uległych wobec potęgi golema - bezcenny...Podoba poszczególne postacie podróżują pomiędzy statkiem, Jarkendarem, a Khorinis. Gracz ma poczucie, że dolina budowniczych nie jest "odcięta" od reszty wyspy i, że cała kraina faktycznie żyje własnym życiem. Nie spodziewałem się, że tyle postaci opuści Jarkendar. Jest to jednak dość logiczne, że Bezimienny zabiega o bezpieczeństwo osób niezdolnych do walki z ostatecznym przeciwnikiem.
W końcu przyszedł moment ważnej dla losów dalszej fabuły decyzji... Przypomina mi on moment wyboru gildii, czy obozu w podstawowych częściach gry. Miło, że twórcy pomyśleli o czymś takim, bo we wcześniejszych częściach rzadko pojawiał się taki wybór. Nie wiem czy moja decyzja była słuszna i mam trochę mętlik w głowie. Saturas mówił, że powinienem zadbać o równowagę w świecie i tak też zrobiłem. Czuje jednak, że zdradziłem tych, którzy naprawdę na mnie liczyli, a czytanie kolejnych dialogów, tylko potęguje to wrażenie.
Napięcie wzrasta, niedługo czeka mnie koniec...