Evertale

[Memorius]

Evertale - Of Dragons and Elves (2013)

tracklista:

1.Paladine's Embrace 01:24

2.In the Sign of the Valiant Warrior 05:12

3.Tale of the Everman 09:06

4.The Dragon's Lair 05:26

5.Of Dragons and Elves 04:01

6.Elventwilight 05:48

7.As Tarsis Falls 07:03

8.My Honor Is My Life 01:43

9.The Crownguard's Quest 06:12

10.The Last Knight 07:46

11.Sturm's Funeral March 01:59

12.Firestorm 05:52

13.Brothers in War (Forever Damned) 07:49

14.The Final Page 07:51

rok wydania: 2013

gatunek: power metal

kraj: Niemcy

skład zespołu:

Matthias Graf - śpiew, gitara

Matthias Holzapfel - gitara

Marco Bächle - gitara basowa

Martin Schumacher - perkusja

oraz

Ralf Scheepers - śpiew ("Brothers in War (Forever Damned)")

EVERTALE to nowe wcielenie zespołu BLACKENED  z Kehl am Rhein, który przemianował się w roku 2006, w 2008 wydał promocyjny CD "The Chronicles Chapter I", a w 2013 debiutancki album pod nowym szyldem, nakładem własnym w maju.

EVERTALE proponuje na nim prawie 80 minut muzyki ze smokami i elfami w tle i pod tym względem zbliża się do klasycznej tematyki flower-power grup włoskich. Przy Niemcach trzyma go jednak mocny sound power metalowy, gdzieś tam przypominający BRAINSTORM z nieco dawniejszych czasów oraz naiwna narracja muzyczna rodem z LOGAR'S DIARY.

Płyta jest zdecydowanie za długa jak na to, co grupa jest w stanie zaoferować w sferze muzycznej. Dynamiczne, pełne gitarowego mięcha numery są jakoś mało atrakcyjne pod względem melodii, podobne do siebie i mocno przeładowane pomysłami nieraz zestawionymi w niefortunny sposób. Bardzo dobre riffy początkowe często rozmywają się w nijakich, siłowych refrenach, gdzie chórki trudno uznać za interesujące. Zresztą sam wokalista jest po protu tylko sprawnym rzemieślnikiem operującym w średnich rejestrach i osobiście mało co tu wnosi. Power metalowe rzemiosło jest także nieobce gitarzystom, jednak też tylko rzemiosło... Sola są po prostu słabe. Dużo pędu, dużo zgiełku super szybkiej perkusji i ogólnie męczliwe to granie, na szczęście od czasu do czasu przerywane spokojnymi instrumentalnymi interludiami.
Niekiedy stosowane są bardzo skromne efekty orkiestracji, jest też taki bardzo przeciętny numer akustyczny w średniowiecznym stylu Of Dragons and Elves zrobiony pod BLIND GUARDIAN. Ciekawszym momentem jest udział Ralfa Scheepersa w dumnym, kroczącym Brothers in War (Forever Damned) i to jest taki najlepszy numer na tym albumie, choć to również nie jest żadne arcydzieło rycerskiego grania. Finał w postaci The Final Page z pewną nieco większa dozą symfonizacji przynosi ulgę, bo już koniec.

Mięsista, soczysta produkcja klasyczna dla power metalu niemieckiego tym razem w ostatecznym rozrachunku jest bronią obosieczną, bo łagodniejsze brzmienie może pozwoliłoby wysłuchać tego do końca bez zmęczenia i zniecierpliwienia.

W miarę sprawnie napompowany przez rzemieślników balon, wypełniony jednak muzyczną pustką, podobnie jak i na ich drugiej płycie "The Great Brotherwar" z roku 2017.

ocena 5,5/10

new 27.10.2018