Energema

[Memorius]

Energema - World of Zionix (2017)

tracklista:

1.At the Gates of Justice Sun (Overture) 00:57

2.World of Zionix 04:17

3.The Z Cyphers 04:24

4.Aren 05:31

5.Angel Dust 06:02

6.Teris 03:59

7.March of Varnir 04:19

8.Blue Fire Torch 03:45

9.The Hermit of Telvan 03:23

10.Fire of Creation 11:30

rok wydania: 2017/2018

gatunek: power metal

kraj: Kolumbia

skład zespołu:

Alejandro Pinzón - śpiew

Nicolás Waldo - gitara

Andrés Parada - gitara

Daniel Pinzón - gitara basowa

Leandro Arias - perkusja

W końcu listopada 2017 Sleazy Rider Records wydał drugi album ENERGEMA, jednak tylko w wersji digital zapewne z powodów technicznych i organizacyjnych. Wersja CD została zaprezentowana w styczniu 2018. Na tym albumie zagrał nowy członek zespołu perkusista Leandro Arias.

Epicki, bardzo epicki jest początek tej płyty i wybornie grają heroiczny power metal w tytułowym World of Zionix z dosyć drapieżnym i odważnym wokalem Alejandro Pinzón oraz wysokoenergetycznymi wspólnymi popisami obu gitarzystów. Jest mocniej i ciężej niż na debiucie i generalnie po tej linii idą cały czas. Mocny power metal w lekko mrocznej oprawie to dumny w refrenie The Z Cyphers. Piękne popisy Waldo, piękne duety z Parada. Zresztą podobnie jak w instrumentalnym Blue Fire Torch.

Jest tu także pewna ilość metalu bliższemu classic heavy w udanym, rytmicznym i spokojnym Aren, gdzie melodia jest zbyt oryginalna, ale całość prezentuje się bardzo dobrze w tym rysie heroicznym. Jest także poetycki utkany z łagodnych dźwięków song Angel Dust, jednak średnio udany i dłużący się także w takich sobie partiach wokalnych i gitary klasycznej. The Hermit of Telvan to także przewaga gitar akustycznych w niezłej pieśni barda... Teris choć krótki, nasycony jest realnym power metalem w manierze włoskiej, ze skocznymi ornamentacjami gitarowymi i może tylko melodia refrenu trochę tu rozczarowuje. Słuchowiskowe, bojowe wprowadzenie do March of Varnir zwiastuje kolejną porcję heroiczengo metalu i taki on jest, gwałtowny, nerwowy w riffach, pełen heroicznej desperacji i patosu, a riffy tym razem w znacznej mierze odpowiadają stylistyce USPM, tyle że w pełnym wdzięku południowo europejskim stylu, co uwypukla zwiewne solo Waldo.

Całość zamyka kolos Fire of Creation, gdzie epicka opowieść jest delikatna we wstępie, narasta w dramatycznym rozwinięciu pełnych wysokich zaśpiewów i drobnych gitarowych wartości, choć trochę tu miejscami gubią zasadniczy, dobry wątek melodii i w końcu rozczarowująco się to toczy w dalszych częściach, choć jest kilka ekscytujących, głównie giatrowych momentów. Ogólnie napuszone niepotrzebnie i przekombinowane granie z przewlekłymi sporymi fragmentami. Ten niezbyt udany utwór mocno rzutuje na ocenę całości tego albumu, który przecież jest badzo dobrze wyprodukowany i zagrany na wysokim poziomie technicznym.

Zagrany w tym składzie po raz ostatni, bo w roku 2018 poza Ariasem wszyscy pozostali członkowie grupy ją opuścili.

Waldo szybko się jednak zebrał nowy skład i podpisał długofalowy kontrakt z moskiewską wytwórnią Metalism Records, która wydała kolejne albumy ENERGEMA.

ocena: 7,5/10

new 8.09.2021