Alien Force

[Memorius]

Alien Force - Pain and Pleasure (1986)

tracklista:

1.Through the Gates of Hell 04:59

2.Pain and Pleasure 04:58

3.The Hunter's Thrill 05:20

4.Don't Touch the Fire 07:50

5.Alien 03:23

6.Miracle 06:02

7.I'm Back 04:14
8.I'm Leaving 08:06

rok wydania: 1986

gatunek: heavy metal

kraj: Dania

skład zespołu:
Peter Svale Andersen - śpiew

Henrik Rasmussen - gitara

Michael Østerfeldt (Frank East) - gitara basowa

Michael Rasmussen - perkusja

Wytwórnia Telaeg upadła i druga płyta ALIEN FORCE została wydała nakładem własnym, w wersji winylowej.

Tym razem grupa odeszła od muzyki prostej aranżacyjnie na rzecz bardziej złożonej i większość utworów jest długich, rozbudowanych w partiach instrumentalnych. Takim jednak nie ejst opener Through the Gates of Hell, szybki, pełen ciętych nerwowych zagrywek gitarowych i ten SAXON jak JUDAS PRIEST jest tu mocno słyszalny, słyszalna jest tak dobra, nośna melodia w lekko chuligańskim stylu. Podobnie skonstruowany jest także udany, niedługi  Alien. Z całą pewnością można też od razu powiedzieć, że Andersen śpiewa wybornie, a sola gitarowe Henrika prezentują się wybornie. No i ta pełna elegancji i pewności siebie sekcja rytmiczna. To po prostu słychać! Radzą sobie lepiej w tempach szybkich niż średnich i chłodny rytmiczny Pain and Pleasure ma swój klimat ale poza tym niczym się nie wyróżnia jako tradycyjny heavy metal w zasadniczo brytyjskiej tradycji. W tej tradycji jest także melodyjny i heroiczny The Hunter's Thrill, gdzie są smutni i refleksyjny mimo epickiej otoczki. Próbują tu pogodzić rycerski charakter z metalową poetyką, co wychodzi nieźle, ale być może mocniejsze odegranie tego, w tym także dostojnego galopu w motywie głównym dodałoby tej kompozycji większego kolorytu. Utwory najdłuższe rozgrywanie są niezbyt szybko, jak Don't Touch the Fire. Łagodnie, bardzo łagodnie w refrenach (co wam ta melodia przypomina?) i gładko w części instrumentalnej, ale ogólnie pozostaje wrażenie niedosytu. Czeka się na coś więcej, niż tylko sympatycznie brzmiące refreny. W Miracle postawili na nastrój, budowany od początku gitarowymi ornamentacjami i transowym rozwinięciem takim gdzie motoryka SAXON spotyka bardzo wczesne aranżacje JUDAS PRIEST, może nawet czasów "Rocka Rolla". Lekko tu usypiają i uderzenie w I'm Back wypada fenomenalnie! Jaka swobodna moc emanuje z tego numeru, jaka elegancja jaki wyborny układ melodii zwrotek i refrenu. Tak, to najlepszy utwór z obu płyt ALIEN FORCE. Najdłuższy I'm Leaving pozostawiony został na koniec i tu wysuwa się do przodu miarowo punktujący bas i długie, ale przerywane gitarowe wybrzmiewania. Jest epicko, ale chłodno i majestatycznie i znowu są bliskie skojarzenia z JUDAS PRIEST  w takich rozbudowanych utworach. Nad wszystkim góruje pełen heroicznej ekscytacji śpiew Andersena. Dobrze to wygląda, ale po prostu tylko dobrze.

Dobrze wygląda także strona produkcyjna i jak na self z lat 80tych wszystko pod tym względem jest w porządku.

Album ten okazał się ostatnim w karierze zespołu  w XX wieku. Grupa jak wiele innych rozpłynęła się w mrokach dziejów, ale jak się okazało nie na zawsze.

ocena 7,5/10

new 10.10.2021