Midnight Idöls

[Memorius]

Midnight Idöls - Sworn to the Night (2009)

 

Tracklista:

1. Sworn to the Night 04:56

2. Beyond the Darkness 05:33

3. Bloodied and Alone 03:44

4. Hatred Is Born 04:42

5. Satan's Lullaby 03:35

6. Triumph of the Sinner 04:38

7. Curse of the Crimson Moon 05:15

8.Necropolis (City of the Dead) 04:45

Rok wydania: 2009

Gatunek: Traditional heavy metal

Kraj: USA

Skład zespołu:

Diamond C (Chris Trenton) - śpiew

Rizz (Russ Stefanovich) - gitara

Thermo - gitara

Theo Cappelle - bas

Scott Smiley - perkusja

W czerwcu 2009 Metal On Metal wydaje trzecią płytę ekipy z Seattle.

Tradycyjny heavy metal mają we krwi. Niszczą w swoich dynamicznych tempach w tytułowym Sworn to the Night, który jest esencją  NWOTHM i bezpośrednim uzupełnieniem killerów z płyty poprzedniej, a do tego te słodkie chórki rewelllersów w tle, no zniszczenie po prostu! A Diamond C jeszcze bardziej drapieżny, jeszcze potężniejszy niż poprzednio. Fantastyczny występ na tym albumie i co najmniej połowa sukcesu najlepszych tu kompozycji. Rizz i Thermo grają rzeczy niby proste, ale to zasłona dymna w momencie, gdy pojawiają się porywające, finezyjne sola, także w duetach. Polot i swoboda wykonania podnoszą do najwyższej oceny wartość bardzo melodyjnego, w pogodny sposób chuligańskiego Satan's Lullaby. Jest jednak i mroczny, masywny heavy metal Beyond the Darkness, ponury w sposób autentyczny, co podkreślone zostało w części instrumentalnej oraz także z pierwiastkiem mroku, mocny, amerykański Bloodied and Alone. Nie wszystko wyszło ciekawie i dosyć chaotyczny Hatred Is Born to słaby punkt tej płyty. Za to w rytmicznym Triumph of the Sinner pełna rehabilitacja. Numer half thrashowy z kręgu Bay Area zagrany bezwzględnie i tu jeńców nie biorą. Jednak nadmiernie twarde granie nie wychodzi interesująco w średnich tempach Curse of the Crimson Moon i dopiero Necropolis (City of the Dead), potężny numer stylu USPM rozdziera na strzępy. Cała moc i cała drapieżność MIDNIGHT IDOLS skupiona w jednym miejscu. Dewastujące natarcia w części instrumentalnej, a przy tym zagrane z takim wielkim spokojem i pewnością siebie!

Klasyczna oldschoolowa realizacja. Mocna gitara, mocny bas, głośna perkusja.

Grupa nie zdołała ustabilizować składu i po serii kolejnych zmian osobowych została rozwiązana w roku 2012. Reaktywowała się w 2017 prowadząc działalność koncertową.

ocena: 8,5/10

new 23.11.2021