Denigrate

[SteelHammer]

Denigrate - To the Goddess Unknown (2024)



Tracklista:
1. Crystal Rest 06:25     
2. The Ethics of Loss 06:50    
3. Under Ether 03:25    
4. The Apparition of One 07:14        
5. One Who Holds the Balance 05:56
6. Sesame and Lilies 06:57    
7. In the Light 06:48     
8. Semidiapente 05:11


Rok wydania: 2024

Gatunek: Gothic/Doom/Death Metal

Kraj: Finlandia

Skład zespołu:

Galzi Kallio - śpiew

Seppo Nummela - gitara

Teemu Riekki - gitara

Pekka Pyrhönen - bas

Tim Toivanen - perkusja

DENIGRATE tym razem bardzo szybko nagrało swój kolejny album i nie trzeba było czekać wielu długich lat. Do zespołu dołączył nowy gitarzysta, Teemu Riekki, który znany jest z projektów death metalowych. Wydania czwartego albumu podjęła się ponownie fińska wytwórnia Inverse Records, z premierą zaplanowaną na 29 listopada 2024 roku.

To jest nieco inne DENIGRATE niż w 2022 roku, chociaż gothic metalowy fundament jest taki sam. Tym razem więcej jest tutaj doom death metalu, ciężkiego i klimatycznego, dusznego i chłodnego niczym cmentarna, granitowa płyta. Może nie jest to muzyka tak wspaniale, jak Blackguard, ale i tutaj są znakomite hity oparte na tuzach gatunku jak MOURNING BELOVETH czy SATURNUS, jak rewelacyjny, nostalgiczny Sesame and Lilies. Jest gothic, jest doom, jest death, a jednak jest inaczej, mroczniej...

Album rozpoczyna się znakomicie zrealizowanym w klimacie gothic i doom Crystal Rest, tęsknym, z cudownie melodyjnymi wybrzmiewaniami gitary, ciepłymi jak te z SATURNUS czy może nawet ANATHEMA z czasów Serenad. Partie gotyckie typowe dla Finów i DENIGRATE, te jak zwykle są bez zarzutu, podobnie jak wykonanie. Chociaż jest brutalniej, ciężej i Galzi Kallio nie oszczędza słuchacza swoim głębokim growlem. Piękny wstęp, łączący w sobie wszystko, co najlepsze w muzyce klimatu. Równie cudowny jest The Ethics of Loss, w którym jest zdecydowanie więcej gothic z delikatnymi aranżacjami symfonicznymi, które tworzą magiczną atmosferę nostalgii i tęsknoty. I ten refren... Odległy, delikatny i kruchy, Kallio w tych osobistych momentach pokazuje swój ogromny talent i kontrastująca partia doom death została wpleciona znakomicie.

Under Ether to romantyczny w melodii gothic metal z melodią i aranżacjami podobnymi do tych z HEAVENWOOD i LACRIMAS PROFUNDERE i to jest w swojej przebojowości nawet interesujące, chociaż ta kompozycja nieco odstaje. Co tu powiedzieć o najdłuższym The Apparition of One, poza tym, że jest genialny w swojej nośnej melancholii ubranej w fiński gothic metal, wynikający z najlepszych tradycji gatunku? I rozdarty Galzi Kallio. Majstersztyk. Cudowny jest również gotycki In The Light z pięknym planem symfonicznym, a zakończenie Semidiapente to kolejne piękne nawiązanie do LACRIMAS PROFUNDERE i BLACK SUN AEON. Świetne nakładki wokalne w refrenie, gdzie melodia nie ginie.

Najsłabszy utwór wskazać łatwo i to jest One Who Holds The Balance, gdzie tej osoby trzymającej balans zabrakło i jak w NOVEMBERS' DOOM, wahadło odbiło w stronę death metalowej brutalności. Nawet jako death metal wypada to co najwyżej przeciętnie, a takie rzeczy przecież można było zagrać ciekawiej, co pokazało nie tylko Amerykanie, ale i przecież rodzimy DEPRESSED MODE.

Mix i mastering jest bardziej selektywny i dopracowany niż to było w 2022 roku. Sharp and clear z rozdzierającymi gitarami, punktującym basem i głęboką, syczącą perkusją. Znakomita realizacja i dla gatunku wzorowa.

A wykonanie? Znów na mistrzowskim poziomie, ze świetnymi, klimatycznymi solami gitarowymi i przerywnikami, które pojawiają się w idealnych momentach jako chwila oddechu i potrzebnej kontemplacji. Może niektóre motywy można było lepiej wykorzystać i dłużej, ale jako całość ten album, mimo że delikatnie cięższy, jest równie czarujący, a chwilami nawet bardziej, niż Blackguard.

Kolejne arcydzieło od mistrzów klimatu DENIGRATE!

Ocena: 9/10

SteelHammer

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni Inverse Records.