Silent Winter

[SteelHammer]

Silent Winter - Utopia (2024)



Tracklista:
1. We Burn the Future 04:42      
2. Hellstorm 04:32      
3. Hands Held High 06:44      
4. Reign of the Tyrants 04:52      
5. Manifest of God 05:12      
6. Reborn 04:20      
7. Heart Is a Lonely Hunter 05:28      
8. Silent Shadows 06:13      
9. Utopia 05:31

Rok wydania: 2024

Gatunek: Power Metal

Kraj: Grecja

Skład zespołu:

Mike Livas - śpiew

Kiriakos Balanos - gitara
Vaggelis Papadimitriou - gitara
Vaggelis Tsekouras - bas
John Antonopoulos - perkusja
Maria Moscheta - instrumenty klawiszowe

Trudno uwierzyć, że minęły już trzy lata od znakomitego greckiego manifestu, jakim było Empire of Sins. Od tamtej pory Mike Livas stał się rozchwytywanym wokalistą, który na każdym kolejnym albumie zaskakiwał swoją formą, a w tym roku zaimponował na rewelacyjnym debiucie BLOODORN.

Oczywiście oczekiwania co do następcy LP z 2021 były duże i w końcu, 22 listopada 2024 roku można się przekonać, czy warto było czekać.

Niestety, ta płyta ma niewiele wspólnego z Empire of Sins, niewiele ma wspólnego nawet z Grecją, ponieważ w najdłuższym Hands Held High o epickim zarysie więcej jest MAJESTY niż cokolwiek, co oferuje metal potomków wielkich wojowników. Mamy tutaj kontynuację grania z debiutu i oczywiście nie ma nic złego w graniu power metalu germańskiego w oparciu o obie części Keeperów czy prostszej muzyki, skierowanej do szerszego grona, ale to, co prezentują tutaj to kilkanaście kroków wstecz w porównaniu z debiutem bez ani jednego naprzód.

Metal o epickim zacięciu Hellady przepadł, jest za to przekrój niemieckiego mainstreamu power metalowego z FREEDOM CALL na czele. No i oczywiście HELLOWEEN, co słychać w poprawnym, mało odkrywczym We Burn the Future. Tutaj uwaga co do formy wokalnej Michális Lívasa, który śpiewa tutaj dobrze, ale nie ma tutaj ani pazura BLOODORN i zmuszony jest śpiewać w wyższych rejestrach, czasami przesadnie próbując naśladować Kiske. Oczywiście to nie dziwi, skoro taki jest styl tego LP, ale chwilami nie brzmi on tutaj naturalnie i bardziej, jakby się męczył. Jak miałką kopią FREEDOM CALL jest Hellstorm nawet nie ma co się rozpisywać, ale zaskakują topornym heavy metalem PRIMAL FEAR w Manifest of God i tutaj Livas śpiewa tylko dobrze. Przy okazji Reign of the Tyrants nie wypada nie napisać nic o nowym nabytku grupy, Marii Moscheta, która przejęła obowiązki klawiszowca po

Kiriakos Balanos i tak infantylnych, irytujących i fatalnych partii tego instrumentu w power metalu chyba nie było od czasów M.E.T.A.L. FREEDOM CALL albo i IRON MASK Shadow of the Red Baron. One nie są dyskotekowe, one nie są nawet remizowe jak niektóre partie SABATON, to jest po prostu biesiada z okazji lokalnych dożynek. Naprawdę kiepski wybór i trudno uwierzyć, że nie było nikogo innego.

Mimo co najwyżej przeciętnych aranżacji klawiszowych to jest dobry album z poprawnym power metalem wschodnich Niemiec. Reborn w swojej prostocie może się podobać, tak jak Silent Shadows, ale to muzyka skierowana raczej do mało wymagającego słuchacza, nawet o półkę niżej niż The Circles of Hell. Kończący ten LP Utopia to typowo zamaszysty power metal w stylu Hansena lat 2000 i to również jest pozytyw tego albumu. Im mniej jednak o Heart Is a Lonely Hunter, tym lepiej. Kompletna kompromitacja i bezradność kompozycyjna wylewają się z tego miałkiego heavy metalu, który przypomina raczej czasy Króliczka. Nie, tak się nie powinno grać heavy metalu i szkoda tutaj tylko Livasa, który stara się, jak może, aby coś z tego wyszło.

Steve Lado odpowiada za brzmienie i zawiódł na całej linii, nadając temu wszystkiemu miękkie, pluszowe brzmienie, przy którym FREEDOM CALL brzmi jak true metal dla najtwarszych i najprawdziwszych fanów Kultu Stali. A przecież na swoim koncie ma wyśmienite SUNBURST i SACRED OUTCRY... Chyba tak po prostu musiało być.

Prosta muzyka nie wymaga dużych pokładów kreatywności i od strony wykonawczej jest to bezpieczna poprawność.

Może to i jest ciekawsze od TRICK OR TREAT i TURBOKILL, ale granica jest bardzo cienka i niewiele tutaj zabrakło, aby ją przekroczyć.

Ocena: 7/10

SteelHammer