Etrusgrave

[Memorius]

Etrusgrave - Tophet (2010)



Tracklista:
1. Nothung Schvert (Intro) 03:11 
2. Angel of Darkness 08:12
3. Return from Battle 06:57
4. The Silent Death 08:24
5. Tophet 07:21
6. Subulones 06:55
7. Hastings 07:39
8. Colossus of Argil (Dark Quarterer cover) (bonus track) 10:12

Rok wydania: 2010
Gatunek: Epic Hard Rock/Heavy Metal
Kraj: Włochy

Skład zespołu:
Tiziano "Hammerhead" Sbaragli - śpiew
Fulberto Serena - gitara
Luigi Paoletti - bas
Francesco Taddei - perkusja

Drugi album włoskiej ekipy ETRUSGRAVE z Axemasterem Fulberto Serena w roli głównej. My Graveyard Production wydało go w końcu listopada 2010.

Tym razem jest więcej DARK QUARTERER niż poprzednio, takiego DARK QUARTERER, jaki ogólnie mi nie bardzo pasuje, epickiego, ale progresywnego. Nic to. Tu jest po wstępie "Angel Of Darkness", absolutnie w stylu pierwszej płyty ETRUSGRAVE i jest to solo w czwartej i piątej minucie, na które się czeka. Ten gitarzysta nie gra na gitarze, on rzuca w tłum bukiety róż i tak jak on nie gra nikt. Ten utwór zresztą całościowo jest znakomity, porywa melodią i tymi super wysokimi wokalami też, choć niespecjalnie lubię taką manierę. Wolniejszy "Return From Battle" to epicki hard rock, smutny, ale jednak z przebijającą nutką optymizmu, ciepły i przytulny. No i ta gitara... No to jest w solach i ozdobnikach po prostu niesamowite.
"The Silent Death" bardzo osobisty i introwersyjny w tej skromnej gitarze akustycznej i stonowanym wokalu, nabiera siły bardzo powoli i wciąga... No wciąga tym bardziej, że tu się dzieje dużo w inteligentnie podanych, niewielkich zmianach tempach.
Ta muzyka czymś hipnotyzuje, niewątpliwie. To tak skromnie brzmi bez ryczących gitar, mocarnych orkiestracji, blastów i bajerów elektronicznie stworzonych.
A hipnotyzuje i co więcej, za każdym razem odkrywa coś nowego, jakiś szczegół, którego wcześniej się nie dostrzegło. To jak gdy się goni za motylem po łące i nie zauważa się rosnącego obok niewielkiego, ale pięknego kwiatu. Tytułowego "Tophet" nie zauważyć jest trudno, tu jest masywny sound ostrej gitary, a przy tym to wrażenie lekkości narasta z każdą sekundą. Tu znów gitara tryska fontanną pomysłów i może jak na mój gust trochę za dużo tych wysokich wokali tym razem... Ale potem Nobliwy Mistrz znów gra to solo i wszystko polatuje ku niebu.
W "Subulones" jest jakoś nieco inaczej. Ta potoczystość trochę uciekła, jest epicko, ale wyjątkowo grzecznie. Również wokalnie. Jednak nagle bas uderza i melodia nabiera tempa, rozmachu i ta siła epicka narasta. Aż strach pomyśleć, jakie będzie solo. A solo jest tym razem wielowątkowe, a przy tym bardzo zwarte. Tak podkreśla to wszystko, jakby celowo skromnie i to jest tym bardziej poruszające.
"Hastings". To miejsce słynnej bitwy w 1066 roku, w wyniku której Anglia dostała się pod panowanie Normanów. Musi być rycersko, musi być podniośle, musi być heroicznie.
No i jest. Cudowny motyw gitarowy rozpoczyna ten utwór i wokal też jest wspaniały. Jakie to jest poruszające bez szczęku mieczy w tle. Po prostu magiczna kompozycja i ta część łagodna z akustyczną gitarą i śpiewem po prostu rozdziera serce. Magia. I znów dopowiada historię Axemaster Serena i to jak dopowiada.
Na koniec cover "Colossus of Argil". Bardzo dobry swoją drogą.

Polubię DARK QUARTERER? Chyba jednak nie, ale ETRUSGRAVE lubię bardzo i ten niedoceniony zespół jest, moim zdaniem, bardziej interesujący od swych protoplastów.
W sferze produkcji - no po prostu trzeba posłuchać. To jest zrobione zupełnie nietypowo i taki sound perkusji, gitary czy basu to rzadkość. Jeśli w pewnych aspektach produkcyjnych debiut był lekko niedopracowany czy też stwarzał wrażenie, że to można było jeszcze lepiej zrobić, to tu nie ma żadnych wątpliwości. Majstersztyk produkcyjny. Sharp And Clear. Tyle.
Dla kogo epickość w metalu zamyka się tylko w MANOWAR czy Raw US Knight Metal, może sobie ten album darować.
To wysublimowana muzyka nie dla każdego.
Jeden z najwartościowszych zespołów włoskich, jaki teraz działa. Magiczny team.

Ocena: 9.4/10

29.11.2010