UFO

[Memorius]

UFO - Obsession (1978)



Tracklista:
1. "Only You Can Rock Me" – 4:08
2. "Pack It Up (And Go)" – 3:14
3. "Arbory Hill" – 1:11
4. "Ain't No Baby" – 3:58
5. "Lookin' Out For No. 1" – 4:34
6. "Hot 'N' Ready" – 3:16
7. "Cherry" – 3:34
8. "You Don't Fool Me" – 3:23
9. "Lookin' Out For No. 1 (Reprise)" – 1:14
10. "One More For The Rodeo" – 3:45
11. "Born To Lose" – 3:31

Rok wydania: 1978
Gatunek: Hard rock/heavy metal
Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:
Phil Mogg - śpiew
Michael Schenker - gitara
Paul Raymond - gitara, instrumenty klawiszowe
Pete Way - bas
Andy Parker - perkusja

Mimo oczywistych niedostatków, jakie miała płyta "Light Out", największe hity z tego albumu nuciła cała metalowa Europa, a i w Polsce zespół cieszył się ogromną popularnością i estymą.
Nowy album był tylko kwestią czasu i oczywiście ukazał się już w roku następnym.

Płyta "Obssesion" okazała się jednak albumem kapitulacji muzycznej wizji Schenkera, co więcej tarcia w grupie pomiędzy Schenkerem a reszta składu, głównie w osobie Mogga były tak duże, że zaburzały normalny tok działalności. Płyta została definitywnie zdominowana przez kompozycje heavy metalowe o charakterze melodyjnych rockowych utworów, mało chwytliwych i przyciężko zagranych, co próbowano jakby rozładować w dodaniu muzycznych miniatur o lżejszym charakterze jak Arbory Hill, mało jednak pasujących do tego co muzycznie tu grupa umieściła. Tej istotnej zmiany na bardziej komercyjny, popularny model muzyki metalowej miał dwie przyczyny. Pierwsza to ogólna orientacja Mogga i Way'a na taka muzykę, której i na poprzednich albumach nie brakowało, tyle, że nie w takich dawkach. Druga to chęć zaistnienia na rynku amerykańskim, gdzie UFO, jakże popularne w Europie i Japonii, jakoś nie mogło się przebić. Paradoksalnie najlepszym na tym albumie utworem jest zapewne One More For Rodeo, wspaniały heavy metalowy numer utrzymany w stylu amerykańskiego Południa, mało znany, a wart uwagi, choć przez sam zespół zazwyczaj pomijany w propozycjach set list koncertowych. Bardzo dobrze prezentuje się również balladowy, ale mocno zagrany Born To Lose. Najbardziej znanym utworem z tej płyty jest Only You Can Rock Me o chwytliwym refrenie, dosyć konsekwentnie lansowany jako przebój i istotny element koncertów grupy.

Ogólnie jednak album wypada blado, Mogg jako wokalista mający porywać tłumy na stadionach nie prezentuje się dobrze, a sam Schenker jest jakiś zgaszony i ospały, gra niewiele z tego co potrafi, a sola są rzemieślniczo wykonane i tylko. Samo brzmienie jest także nieszczególne i ten album pod tym względem należy do gorszych z tego okresu zespołu.
Kryzysowy charakter tego albumu jest aż nazbyt widoczny. Trudno powiedzieć ile pomysłów Schenkera tym razem odrzucono i czy takie rzeczywiście były. Schenker już w UFO nie czuł się dobrze i pożegnał się z kolegami w listopadzie 1978 roku, w atmosferze wielkiego rockowego święta jakim był koncert pożegnalny zarejestrowany i wydany w roku 1979 na dwupłytowym albumie "Strangers In The Night". Ta płyta jest jednym z najwspanialszych zapisów koncertowych z lat 70tych i Schenker w otoczeniu byłych już współtowarzyszy dał niesamowity popis swego gitarowego kunsztu, a zespół zaprezentował porywające wersje najsłynniejszych utworów z lat 1974-1978. Potem gitarzysta na krótko dołączył ponownie do SCORPIONS w 1979, a następnie rozpoczął karierę solową firmując zespół skrótem MSG.
Sam album "Obssesion" spodziewanego sukcesu nie przyniósł. W USA cieszył się bardzo umiarkowanym powodzeniem i marzenia o podboju Ameryki się nie spełniły. UFO w zmiennych składach i przeżywając okresy lepsze i gorsze, istnieje i nagrywa do dziś, nigdy już jednak nie odzyskał ani popularności, ani też nie nagrał tak interesujących płyt jak w czasach, gdy występował w nim młody Michael Schenker.

Ocena: 5.5/10

29.07.2007