Rhapsody/Rhapsody of Fire

[Memorius]

Rhapsody of Fire - From Chaos to Eternity (2011)

Tracklista:

1. Ad Infinitum 01:30

2. From Chaos to Eternity 05:45

3. Tempesta Di Fuoco 04:48

4. Ghosts of Forgotten Worlds 05:35

5. Anima Perduta 04:46

6. Aeons of Raging Darkness 05:46

7. I Belong to the Stars 04:55

8. Tornado 04:57

9. Heroes of the Waterfalls' Kingdom 19:32

Rok wydania: 2011

Gatunek: Symphonic/Progressive Power Metal

Kraj: Włochy

Skład zespołu:

Fabio Lione - śpiew

Luca Turilli - gitara

Tom Hess - gitara

Patrice Guers - bas

Alex Holzwarth - perkusja

Alex Staropoli - instrumenty klawiszowe

W czerwcu 2011 roku Nuclear Blast wydał kolejny album RHAPSODY OF FIRE.

Interesujący zwrot stylistyczny na poprzedniej płycie, oraz wielce obiecująca EP "The Cold Embrace of Fear: A Dark Romantic Symphony"(2010) pozwalały mieć nadzieję na album co najmniej tak dobry jak poprzedni i mogący konkurować z IRON MASK czy MAGIC KINGDOM.

Tymczasem nastąpił zwrot ku zwykłemu progressive melodic power z Trurilli w tle, czyli do starego RHAPSODY w lekko odświeżonej konwencji. I taki jest From Chaos to Eternity oraz mdła ballada Anima Perduta. Trochę żywiej zagrali  w Tempesta Di Fuoco, jest to jednak napuszony neoclassical progressive metal, do tego po włosku. Eksperyment w stylu Ghosts of Forgotten Worlds, gdzie Lione słodzi i pojękuje w ekstazie na tle progresywnych motywów i dosyć ostrych powerowych gitar może przekonać tylko najbardziej wiernych fanów talentów wokalnych Lione.  Aeons of Raging Darkness to coś nieco innego, w tym blasty, harsh i podobne przerażające nowinki spod znaku KEEP OF KALESSIN.  Jak na RHAPSODY OF FIRE śmiało, takich rzeczy słucha się przyjemniej w wykonaniu specjalistów, najlepiej ze Skandynawii. I Belong to the Stars ma obiecujący początek i pewne epickie monumentalne partie z chórami, ale oczywiście nie obyło się bez maksymalnie złagodzonych wokali, więc w sumie średnia mieszanka. Tornado jest bardzo typowy dla RHAPSODY od początku istnienia, zarówno w tempach jak i tłach klawiszowych i tylko te harsh wokale są tu pewną nowością, zresztą bez których ten niezły numer niczego by nie stracił.
Teoretycznie wszystko zmierza ku prawie 20 minutowej opowieści fantasy Heroes of the Waterfalls' Kingdom. Tu część pierwsza to narracja i włoski śpiew Lione w Part I: Lo spirito della foresta, melodic power z lekkim epickim zacięciem w Part II: Realm of Sacred Waterfalls i tak dalej... Klasyczne RHAPSODY OF FIRE nadęte i chóralnie pompatyczne w przyjemny sposób.
Są także, a jakże, skrzeki i stopniowany dramatyzm. Kto lubi RHAPSODY ten na pewno się zachwyci od początku do końca Part V: The Splendour of Angels' Glory (A Final Revelation z bombastycznym finałem i końcowymi narracjami. Turilli gra takie sobie rzeczy, Hess praktycznie nie istnieje, klawisze archetypowe i na płytach tego zespołu słyszało się znacznie bardziej ekscytujące rzeczy. Solidne orkiestracje, ale o klasę niżej niż na poprzedzającej EP.

Ten album został zrealizowany absolutnie w tradycyjnym stylu produkcji tego zespołu i fani będą usatysfakcjonowani pewnym powrotem do tradycji po lekkiej zmianie w 2010 roku.
Mimo wszelkich wysiłków to nadal metal w jedwabnych kalesonach i koszulach z żabotami. Ci, którzy go tu grają, to arcymistrzowie gatunku, dorównać im trudno, ale polubić, jeśli się za taką muzyką nie przepada, jeszcze trudniej.
Zachowawczy album dla fanów RHAPSODY. Bardziej RHAPSODY niż początkowego RHAPSODY OF FIRE właśnie.


Ocena: 7,2/10

new 22.07.2018