Stallion (GER)

[Memorius]

Stallion - From the Dead (2017)

tracklista:

1.Underground Society 05:16

2.Down and Out 03:44

3.Hold the Line 04:20

4.Waiting for a Sign 05:36
5.From the Dead 05:17

6.Kill Fascists 00:17

7.Lord of the Trenches 05:24

8.Blackbox 04:41

9.Step Aside 03:25

10.Awaken the Night 06:29

rok wydania: 2017

gatunek: speed heavy metal/ glam

kraj: Niemcy

skład zespołu:

Pauly - śpiew

Axxl - gitara

Oli Gee (Oliver Grbavac) - gitara

Niki - gitara basowa

Aaron - perkusja

W czerwcu 2017 STALLION zaprezentował swoją drugą płytę w ramach kontraktu z wytwórnią High Roller Records.

Ekipa niezmiennie trzyma się swojego stylu, przy czym w speed/heavy jest bardziej brutalna, a w opcji glamu, niestety bardziej glamowa. Jeśli Underground Society jest wysokiej klasy przejawem jaskiniowej speedowej agresji, to już Down and Out słucha się z przykrością. Także dlatego, że glam (jeżeli się to w ogóle lubi) jest raczej muzyką image i stadionowej przebojowości niż drapieżnej ostrości, a tej tu ponownie nie brak. Łączenie glamu i speed/heavy wydaje się być średnio dobrym pomysłem. Takie raczej trywialne jest mielenie po raz tysięczny najbardziej klasycznego glamowego riffu w Hold the Line i STALLION próbuje tu wchodzić na terytorium STRIKER, który robi to jednak z dużo większą gracją. W Waiting for a Sign to już zupełnie STRIKER z roku 2014, ale tu przynajmniej zrobili to z pewną polakierowaną elegancją, nie biorąc pod uwagę tej części szybkiej, która nie bardzo jest na miejscu. Znów to komasowanie speedu i glamu w jedno... Jak glamu nie ma, to jest bardzo dobrze w klasycznym speedowym i ostrym From the Dead z thrashowymi chórkami w tle i potężnymi atakami metalicznego basu. Taka metalowa klasyka lat 80-tych z odrobiną ENFORCER.
Można narzekać, ale Pauly śpiewa znakomicie i gitarzyści grają swoje na poziomie debiutu, a może nawet pewniej i lepiej. Niki dewastuje basem, gęsta perkusja Aarona dodaje pędu i energii. Lord of the Trenches jest fenomenalny w tej melodyjnej agresji na granicy obsesji. Tu jest bardzo dużo wpływu niemieckich speed/heavy bandów z lat 80-tych, jest ta sama moc twardego wykonania. Killer! Świetne bojowe tło i doskonały ostrzał gitarowych solówek.
Ogólnie, to cała druga część płyty po wstawce Kill Fascists, jest znacznie lepsza od pierwszej. Kapitalny, morderczo rozegrany Blackbox rozdziera na strzępy, a robota gitarzystów jest fenomenalna w tych ostrych ozdobnikach. Jakoś METALUCIFER (German Squad) przychodzi na myśl. Bez wątpienia miazga i tyle. Poniewiera słuchaczem wspaniale!
Niedobitki zostają stare na pył nuklearny w pełnym szaleństwa ultra szybkim Step Aside. Fantastyczne wokale i rozpruwające gitary. Taki Stallion to jest klasa, taki STALLION to ja rozumiem!
Ostatni ocalały z riffowej pożogi ginie pod ciosami Awaken the Night, mrocznego, posępnego, ponurego mimo wielkiej melodyjności. Tej klasycznej epickości jest tu bardzo dużo i przywodzi tu na myśl najlepsze lata SKELATOR oraz wszystkich grup amerykańskich z dawnych czasów z EXXPLORER i GRIFFIN na czele.

Produkcja jest perfekcyjna. Ten sound rozwala, rozrywa jak szrapnel. To zasługa Patricka W. Engela speca od remasteringu NWOBHM, speed metalu, thrashu i death/thrashu z dawnych lat i zrobił wybitne remastery EXUMER, MASSACRA (niesamowity!) oraz BLITZKRIEG i ogromnej, ogromnej liczby innych płyt. Sam na co dzień związany z brutalnym metalem wie, jak ucieszyć fana brutalnego grania w melodyjnej oprawie. Brzmienie tego LP to 30% jego sukcesu.
Tak - sukcesu, bo pomijając te glamowe wpadki, STALLION kruszy i niszczy w najlepszym stylu speed/heavy.

ocena: 8,7/10

new 16.06.2019