Freedom Call

[Memorius]

Freedom Call - Eternity (2002)

Tracklista:

1. Metal Invasion 06:48
2. Flying High 04:09

3. Ages of Power 04:41

4. The Spell 00:54

5. Bleeding Heart 04:58

6. Warriors 04:20

7. The Eyes of the World 03:55
8. Flame in the Night 04:57

9. Land of Light 03:54

10. Island of Dreams 04:16

11. Turn Back Time 05:04

Rok wydania: 2002

Gatunek: Melodic Power Metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Chris Bay - śpiew, gitara, instrumenty klawiszowe

Cédric Dupont - gitara

Ilker Ersin- gitara basowa

Dan Zimmermann - perkusja

W roku 2002 Cédric Dupont został nowym gitarzystą zespołu. Być może jest to jeden z najbardziej niespełnionych gitarzystów, powiedzmy szwajcarskich, choć w Szwajcarii w zasadzie niczego nie stworzył. W tym czasie był także członkiem beznadziejnego niemieckiego SYMPHORCE, który wokalista BRAINSTORM Andy B. Franck przez lata utrzymywał przy życiu z uporem godnym lepszej sprawy.Dupont to gitarzysta sprawny, ale zawsze pozostający jakby w cieniu,w drugim szeregu, bez wizerunku własnego. Trudno mu cokolwiek zarzucić jako biegłemu rzemieślnikowi, ale nie potrafi on odcisnąć własnego piętna na żadnej płycie, gdzie można go usłyszeć.

We FREEDOM CALL nie musiał się starać żeby się wyróżniać. Nawet wskazane było niczym się nie wychylać i grać po prostu "happy" power metal Wojowników Światła. Ten przydomek przylgnął na stałe do tej ekipy w związku z tekstem utworu Warriors, który stał się mega hitem i niejako hymnem FREEDOM CALL, także dla fanów.

Muzycznie ta płyta nie przedstawia większej wartości.  Jest tu podlana bombastycznymi, ale bardzo naiwnymi klawiszami (Bleeding Heart !) muzyka stanowiąca odbicie "Pink Bubbles Go Ape " HELLOWEEN i "Sigh No More" GAMMA RAY z 1991. Tak na dobrą sprawę to wszystko sprytnie wyciągnięte cytaty z tamtych płyt. Gdzieś tam zamaskowano to trochę bardziej epickim podejściem, ale ogólnie nawet szkoda się bliżej rozwodzić na sklonowanymi riffami i melodiami.

Jest także nieco mainstreamowego heroic power metal udającego granie symfoniczne w Metal Invasion, oraz oczywiście wycieczka do Krainy BLIND GUARDIAN w przeciętnym songu barda Turn Back Time. Podobieństwo aranżacyjne z nagłym uderzeniu refrenu do The Bard's Song - The Hobbit jest uderzające.

Brzmienie tej płyty jest fenomenalne. Jest to jeden z najlepiej wyprodukowanych albumów z melodic power metalem niemieckim w historii. Charlie Bauerfeind stworzył pod tym względem arcydzieło, do którego potem trudno było mu się już zbliżyć (w przypadku FREEDOM CALL rzecz jasna). Co ciekawe ukazała się w 2015 dwupłytowa reedycja tej płyty w wersji zremasterowanej (także Steamhammer) pod tytułem "666 Weeks Beyond Eternity". Pytanie, co to było do poprawy?

Znakomite są również wokale Chrisa Bay'a. Na pewno najlepsze w całej dyskografii FREEDOM CALL. Wyborne są także chórki, gdzie można usłyszeć między innymi Tobaisa Sammeta z EDGUY i Olvera Hartmanna z AT VANCE.

Tym albumem, choć jego artystyczna wartość jest raczej nikła, grupa ugruntowała swoją pozycję na mainstreamowym rynku konsumentów melodic power metalu o hansenowskich inspiracjach, zapełniając lukę w tym stylu grania, które po 1991 zostało przez GAMMA RAY i po części także HELLOWEEN porzucone.

Spełnił się Sen o Potędze Christiana Bayera, który zaledwie kilka lat wcześniej nie zdołał się przebić Z MOON'DOC nawet w Japonii...

ocena: 5/10

new 13.08.2019