Dark Forest

[Memorius]

Dark Forest - Oak, Ash & Thorn (2020)

Tracklista:

1. Ælfscýne 01:25

2. Wayfarer's Eve 05:24

3. The Midnight Folk 05:10

4. Relics 05:55

5. Avalon Rising 07:15

6. Oak, Ash & Thorn 11:55

7. The Woodlander 04:43

8. Eadric's Return 07:23

9. Heart of the Rose 03:35

Rok wydania: 2020

Gatunek: Heavy Metal

Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:

Josh Winnard - śpiew

Patrick Jenkins - gitara

Christian Horton - gitara, gitara basowa

Adam Sidaway - perkusja

Epickiego heavy metalu z folkowymi akcentami z Lasu Sherwood w wykonaniu DARK FOREST ciąg dalszy. Płyta ukazała się w kwietniu 2020 nakładem Cruz del Sur Music. Tym razem zespół zaprezentował się w składzie czteroosobowym, bez basisty Paula Thomposna, który odszedł w roku 2018, a partie gitary basowej wykonał lider Christian Horton.

Ładne, klimatyczne intro Ælfscýne, gustowny instrumentalny folk/traditional heavy rycerski  Heart of the Rose na zakończenie. A pomiędzy nimi dużo epickiego grania metalu ze sporymi inklinacjami do folk zamkowych opowieści barda z FALCONER, aczkolwiek brytyjsko jest, anglosasko zdecydowanie. Zresztą, ponownie bardziej czuć las niż zamek i jakoś to odróżnia DARK FOREST od ekip włoskich, chociażby i wydaje się być bardziej wysublimowane. W Wayfarer's Eve i The Midnight Folk średnie tempa, swoista ciepła dostojność i co najmniej bardzo dobre inkrustacje gitarowe do spokojnie rozgrywanych motywów głównych.
Jest także trochę bardziej, powiedzmy sentymentalnego heavy metalu brytyjskiego w tradycji zdecydowanie nowszej niż lata 80te i tu mamy solidny, melodyjny i lekko radiowy z metalowego radio Relics. Taki numer z Drugiej NWOBHM.
Dłuższe formy zawsze DARK FOREST wychodziły bardzo dobrze lub dobrze i tym razem także są dwa rozbudowane utwory w tej kategorii. Avalon Rising galopuje łagodnie i okraszony został wdzięcznym nieskomplikowanym, melodyjnym refrenem. Zgrabna i na swój sposób bezpretensjonalna kompozycja. Sporo tu także finezyjnych partii gitarowych, które występują również w Eadric's Return i można nawet powiedzieć, że stanowią one istotę tej zapewne najbardziej epickiej kompozycji. Jakieś echa IRON MAIDEN, zdecydowane przywiązanie do wyspiarskiej tradycji rycerskiego przekazu. Doskonały to numer! Jest duch Miecza! Wybornie wykorzystują celtycką tradycję w The Woodlander i to kolejny wybitny utwór z tej płyty, zagrany z ogromnym wyczuciem w umiarkowanym tempie. Trochę w tym CELTIC LEGACY, coś z DARE i pewnie inne porównania się także nasuwają.
Osią i centralnym punktem ciężkości jest nieodzowny kolos Oak, Ash & Thorn, tytułowy i w znacznej mierze decydujący o ogólnym obrazie muzycznym tej płyty. To dwanaście minut chwilami lekko mrocznego grania heavy/folk/epic z bardzo dobrze opowiedzianą historią. Te gitary przypominają w stylu riffowania WAYLANDER z tych mniej agresywnych kompozycji, rozwija się to wszystko bardzo ciekawie i gustownie jest przetykane łagodnymi, typowymi folk ornamentacjami. Prosta, czytelna melodia główna nie jest zbyt oryginalna, ale ten bard opowiada wszystko w bardzo przekonujący sposób. Las Sherwood... Dark Forest. Fajne, dobrze zagrane.

Gdyby mieć jakiekolwiek zastrzeżenia do wykonania, to może tylko  Josh Winnard wypada nieco słabiej niż w roku 2016. Jakby brakowało mu w pewnych momentach mocy potrzebnej do ustawienia się ponad dosyć mocnym soundem gitar i głośnej perkusji. Ogólnie jednak i jego występ, i wszystkich instrumentalistów trzeba ocenić jako bardzo dobry. Dodatkowo kilka świetnych dynamicznych partii perkusji Sidaway'a i wiele pięknych wysmakowanych i bardzo czytelnych solówek.
Sama produkcja dopieszczona, lekko pastelowa, pełna odcieni w poszczególnych kompozycjach, miła dla ucha, bez silenia się na jakąkolwiek surowość klasycznej epiki metalowej.

Godna polecenia, najlepsza jak do tej pory propozycja ekipy  Hortona  z Dudley.

ocena: 8,8/10

new 25.04.2020