Iron Fire

[Memorius]

Iron Fire - Beyond the Void (2019)

Tracklista:

1. Intro 00:39

2. Beyond the Void 04:02

3. Final Warning 03:55

4. Cold Chains of the North 03:39

5. Wrong Turn 03:43

6. Bones and Gasoline 04:53

7. Old Habits Die Hard 03:51

8. Judgement Day 04:33

9. To Hell and Back 03:26

10. One More Bullet 04:06

11. The Devil's Path 03:49

12. Out of Nowhere 03:32

Rok wydania: 2019

Gatunek: heavy/power metal/modern metal

Kraj: Dania

Skład zespołu:

Martin Steene - śpiew, gitara basowa
Kirk Backarach - gitara

Gunnar Olsen - perkusja

Poprzednio, w 2016 roku, było zombiakach. Teraz, na nowym LP "Beyond the Void" wydanym przez Crime Records w marcu, tematyka jest bardziej zróżnicowana, co jednak ważniejsze - całościowo grupa skręciła dosyć wyraźnie w kierunku modern metalu, choć nadal pod przykrywką heavy w niemieckiej manierze teutońskiej i power wywodzący się ze starego fantasy heroicznego, jaki kiedyś  grali Duńczycy, najogólniej mówić.

Mocny wokal Steene łagodnieje w pewnych refrenach, niekiedy chóralnych, ale pewne melodie już były, po prostu były. Bardzo dobry jest refren w Final Warning, znakomity wręcz, ale to już było, choć bez dodatkowych porcji ryków w modern stylu, na szczęście dawkowanych oszczędnie.
Modern granie... Można odnieść wrażenie, że Steene wykorzystuje to, że także duński MERCENARY od jakiegoś czasu nic nie nagrywa i IRON FIRE wkracza na jego terytorium, dodając jedynie trochę więcej epickiej/rycerskiej klimatyczności... Przykład? To Hell and Back, rozegrany z niesamowitą energią, no i ten refren! Oczywiście sama motoryka jest inna, jednak ta specyficznie przesterowana gitara, ta maniera gwałtownego przechodzenia z brutalności do chwytliwej przebojowości to modern patenty, nie tylko zresztą MERCENARY. Czasem się prawie nie maskują, jak w znakomitym skądinąd potoczystym Cold Chains of the North. No,killer, killer bez wątpienia. Jednak modern metalowy, a nie klasycznie heavy/power metalowy. Nie szkodzi.
Och, Wrong Turn to kolejny nowocześnie zaaranżowany niszczyciel, z niemal thrashcore'owymi chórkami, a przy tym przecież tu się czuje topór w ręce! Zniszczenie!
Modern metal... No przecież specyficzna przebojowość bardzo dobrego Bones and Gasoline opiera się na ciepłym, lekko skrzywionym przekazie alternative rock/ metalu. Modern i jeszcze raz modern metal  w trochę dramatycznym i trochę sentymentalnym Old Habits Die Hard i niech nikogo tu nie zmylą przyspieszenia z riffami w stylu RUNIING WILD. Absolutnie wspaniały jest ciepły, straceńczy song Judgement Day, z kapitalnym patetycznym refrenem. Jeśli ktoś uważa, że Steene jest stosunkowo beznamiętnym wokalistą, to tutaj daje popis emocjonalnego śpiewu. Przepięknie! No i jednak modern, modern... Tak jak bardzo dobry w konwencji, choć nieco radiowy One More Bullet. Mocy i natarcia (w stylu modern) nie brak także w bardzo solidnym The Devil's Path. Trochę blady jest pierwszy numer (Beyond the Void) i ostatni (Out of Nowhere) rażący rock/metalową poprawnością. W przyjętej przez zespół konwencji muzyczne ciężko jest jednak stworzyć nieustanny ciąg modern killerów.

Wykonanie jest doskonałe, a Steene w godnej szacunku dyspozycji wokalnej. Po raz kolejny mocarne partie perkusisty Olsena i wyraziste sola Kirka Backaracha, choć paradoksalnie na nieudanym LP poprzednim jego sola były ciekawsze.
Brzmienie uzyskane na tej płycie może być dla niektórych kontrowersyjne. Mocna gitara, ale  absolutnie modern w ustawieniu, trochę stonowana perkusja ( jakby pożałowano głębi bębnów i obcięto górki w blachach), warkoczący bas. Wszystko ani do końca modern, ani też tradycyjne heavy/power, w sumie jednak w ostatecznym rozrachunku przekonujące.
Może ktoś będzie żałował klasycznych smoków, mieczy i może zombiaków, ale to nowe oblicze IRON FIRE jest ekscytujące, a spojrzenie na heavy/power świeże.

ocena: 8,4/10

new 8.03.2019