Haterush

[Memorius]

Haterush - Baptised in Fire (2007)

tracklista:

1.Baptised in Fire (Intro) 00:43

2.Salvation 05:12

3.Ending All the Rage 04:32

4.Damned Nation 04:26

5.Demon Dealer 04:35

6.The Chalice 06:00

7.Empire 04:04

8.Soulsearcher 03:35

9.Jester's Fool 04:26

10.Out of Reflection 03:53

11.Frantic Soul 05:29

12.Sorrow 04:29

13.Danger 05:14

14.Witching Hour 04:44

rok wydania: 2007

gatunek: power metal

kraj: Szwecja

skład zespołu:

Stefan Embretsson - śpiew

Jan Sandberg - gitara

Carl Berglund - gitara

Magnus Wall - gitara basowa

Richard Holmgren - perkusja

W roku 2005 zespół włączył do składu drugiego gitarzystę Carla Berglunda i dla, tym razem już szwedzkiej wytwórni, Black Mark Production nagrał drugi album, wydany w marcu 2007 roku.

HATERUSH zagrał tym razem jeszcze bardziej energicznie, bardziej dramatycznie i ostatecznie przekombinował. Godzina nieustannych natarć power metalowych chwilami  na granicy speed metalu staje się w pewnym momencie nużąca i męcząca, choć intro Baptised in Fire oraz Salvation zapowiada początkowo klimatyczny, epicki power metal w mrocznym klimacie. Inwencji w tym obszarze starcza jednak na krótko i potem bardzo dobra gra gitarzystów staje się sztuką dla sztuki w utworach niby nasyconych melodiami, ale niezapadającymi w pamięć na dłużej, niż do momentu, gdy zaczyna się kolejny kawałek. Bardzo dobre sola, dynamiczna gra sekcji rytmicznej to trochę za mało, by odpędzić wrażenie ucieczki do przodu w utworach, gdzie refreny są odległe od tych heroicznych i wpadających w ucho, które zespół zaprezentował w roku 2004. To wszystko męczy, a to zmęczenie potęguje nad wyraz manieryczny tym razem wokal Embretssona w wysokich partiach, nieraz niestety na granicy fałszu. A przecież śpiewać potrafi, co pokazał w nieco lżejszym Soulsearcher i łagodnym wstępie do Frantic Soul. Zasadniczo do udanych kompozycji w tym power metalowym ataku zaliczyć tu można Ending All the Rage, z drugiej strony jednak refren w stylu HELLOWEEN jest nieco zaskoczeniem na minus. Znowu gdy grają wolniej, to nic ciekawego nie ma w The Chalice i jest tylko rozkrzyczany frontman. Jest coś z tego nowszego stylu NOSTRADAMEUS w Empire i to taki jaśniejszy punkt albumu, gdzie w sumie niemal do końca już nic się nie dzieje, czy raczej wszystko jest podobne do siebie i bardzo przewidywalne w ramach przyjętej konwencji, jak dwa Sorrow i Danger. Ostro i do przodu z mało przekonującymi, bardziej romantycznymi fragmentami... Zamyka to wszystko Witching Hour i tak naprawdę wystarczy posłuchać tego utworu, by wiedzieć o tej płycie wszystko.

Peter In de Betou wykonał znakomity, ostry i krystaliczny mastering i chyba też przesadził z tą ostrością gitar. Ten sound męczy po prostu.

W dobie przesuwania się zainteresowania słuchaczy w kierunku bardziej melodyjnego i klimatycznego szwedzkiego grania power metalu oraz metalu neotradycyjnego ta płyta nie wzbudziła większego zainteresowania, co było jednym z powodów rozwiązania zespołu w niedługim czasie od jego wydania. Richard Holmgren dołączył do WOLF oraz wraz z Sandbergiem utworzył w  2008 w Västerås grającą doom/groove grupę BLACKWORD.

ocena: 6,5/10

new 5.12.2021