Freedom Call

[Memorius]

Freedom Call - Masters of Light (2016)

Tracklista:

1. Metal Is for Everyone 04:52

2. Hammer of the Gods 03:11

3. A World Beyond 05:54

4. Masters of Light 05:29

5. Kings Rise and Fall 04:02

6. Cradle of Angels 05:03

7. Emerald Skies 03:39

8. Hail the Legend 03:58

9. Ghost Ballet 03:07

10. Rock the Nation 03:11

11. Riders in the Sky 04:15

12. High Up 03:03

Rok wydania: 2016

Gatunek: Melodic Power Metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Chris Bay - śpiew, gitara

Lars Rettkowitz - gitara

Ilker Ersin - bas

Rami Ali - perkusja

Koni w biegu się nie zmienia więc album "Masters of Light" wydany oczywiście ponownie przez Steamhammer w listopadzie 2016 to kolejny prezent dla Armii Wojowników Światła i nic ponadto.

To, co miało się tu znaleźć, by zaspokoić jej oczekiwania, to się oczywiście znalazło. Nie wymagało go specjalnego wysiłku twórczego i album skrojony jest z resztek materiału jaki pozostał z szycia kompozycji z roku 2014, dodano jednak trochę więcej  różowego, trochę cekinów i minimalnie zaostrzono topory i miecze wykonane z tworzyw sztucznych.

Refren z Metal Is for Everyone jest jednym z najbardziej kompromitujących refrenów w historii niemieckiego hansenowskiego power metalu, niemniej infantylną część fanów metalu chwyta i nie puszcza, napędzając pozytywną energią do wysłuchania całości.

Paskudna okładka na szczęście nie koreluje z soundem, który jest tym razem znakomity. Stephan Ernst, który już pracował nad płytami FREEDOM CALL z lat 2012-2014, tym razem został dopuszczony do masteringu i zrobił mocarny power metalowy sound o ogromnej klarowności i sile gitar, która jest może nawet zbyt wielka jak dla grzecznych fanów tego zespołu. Muzyka jest bezwartościowa do końca, jak to zwykle bywa w przypadku FREEDOM CALL, a przy okazji można posłuchać klawiszy w stylu disco - polo oraz nadętych fragmentów parodiujących SABATON w epickości refrenów i chórów, coś z pop music, a nawet nieśmiałych zarysów ornamentacji neoklasycznych. Jest także coś zaczerpnięto z folkloru powiedzmy celtyckiego w A World Beyond, a autentyzmu w tym tyle co we wiosce potiomkinowskiej.

Gdy się po raz n-ty słyszy taki refren jak ten z Kings Rise and Fall w asyście remizowych klawiszy, to naprawdę wraca pytanie - czy to jest na poważnie zrobione? Czy członkowie FREEDOM CALL wierzą, że to jest dobra muzyka? Może Rami Ali i Ersin nie do końca, bo z jakichś powodów jednak pożegnali się z zespołem w roku 2018.

W Masters of Evil zwracają uwagę znakomite chóry w stylu symfonicznym, ponadto należy przyznać że Bay jest w doskonałej dyspozycji wokalnej i jest to zdecydowanie lepszy występ niż na "Beyond". Dyspozycja głosowa godna szacunku  w balladowym songu Cradle of Angels, choć sama kompozycja tradycyjnie miałka. Miałki przesłodzony jest melodic metal w Emerald Skies i w takich kompozycjach ocierają się już doprawdy o metalowy kicz. Klawisze z marnego niby hymnowego Ghost Ballet, są zawstydzające... Obszar muzycznych ambicji FREEDOM CALL zakreśla High Up. Może to nawet najbardziej tandetny numer tego zespołu w całej historii? Nawet podobne knoty EDGUY były mniej zawstydzające.

Ile kufli piwa trzeba wypić, żeby tego wysłuchać bez kolosalnego niesmaku?!

Wypadałoby coś napisać na temat Larsa Rettkowitza, ale właściwie co? To, że jest bladym statystą w tym zespole od lat?

Wnosi tyle samo co w swoim czasie Cédric Dupont, czy praktycznie nic.

Fani słuchający FREEDOM CALL byli rzecz jasna zachwyceni kolejnym błyszczącym podarkiem od tej ekipy, reszta metalowego świata pokiwała głowami z politowaniem.

Na wstępie albumu zespół deklaruje - "Metal Is for Everyone". Być może, ale na pewno nie taki.


ocena: 4/10

new : 14.08.2019